หลายวันมาแล้วที่คุณยายไม่ได้กลับไปเยี่ยมบ้าน แค่โทรศัพท์ถามไถ่เป็นบางวัน ก่อนหน้านี้สองวันรู้สึกสังหรณ์ใจอย่างบอกไม่ถูก คิดถึงบ้านขึ้นมาจับจิต อาการแบบนี้คือลางบอกเหตุที่ไม่ค่อยดี เพราะถ้ามีอาการแบบนี้ทีไร จะต้องมีปัญหาเกิดขึ้นแน่นอน ( นี่เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะคะ โปรดใช้วิจารณญาณค่ะ) รู้สึกใจคอไม่ดี จะโทรฯไปถามก็ดึกแล้วเกรงว่าจะตกใจเปล่าๆ รุ่งขึ้นจึงโทรฯ ถามพี่สาวคนรองว่า “ มีใครเป็นอะไรหรือเปล่า “ พี่สาวอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า “ รู้ได้อย่างไร ใครเป็นคนบอก “ คุณยายเริ่มรู้สึกไม่ดีเลยบอกพี่ว่าเล่าให้ฟังหน่อย พี่บอกว่าหลานสาวซึ่งเป็นลูกสาวของพี่คนโตกลับมาดื่มเหล้าอีก จากที่เคยรับปากว่าจะเลิก คราวนี้ดื่มทุกวัน จนกลายเป็นคนติดเหล้า วันก่อนเมาแล้วฟุบในห้องน้ำ ก่อนหน้าโน้นก็ปั่นจักรยานไปล้มอยู่ทุ่งนา พี่สาวร้องไห้ทุกวัน ฟังแล้วน้ำตาไหลโดยไม่รู้ตัวค่ะ สงสารพี่มากๆ ลูกสาวคนเล็กเสียชีวิตแล้ว เหลืออยู่คนเดียวก็อยู่ในสภาพนี้
เมื่อวานคุณยายก็เลยกลับบ้านโดยไม่บอกล่วงหน้า พี่ดีใจมาก นั่งคุยสักพักค่อยๆให้กำลังใจ ให้ปล่อยวาง ให้รักตัวเอง ดูหน้าตาพี่สดชื่นขึ้น ก่อนกลับให้เงินพี่ไว้ใช้จ่ายประจำวันจากที่เคยให้ประจำทุกเดือน คราวนี้ยิ้มออกเลยค่ะ...สบายใจแล้วนะคะ
ครอบครัวของเราไม่เคยมีปัญหาเรื่องทะเลาะเบาะแว้ง ที่นี่มีแต่ความรัก และความอบอุ่นค่ะ</span></strong>
พี่คนโตค่ะ ดูแลน้องๆแทนแม่ตั้งแต่ปี ๒๕๕๖ เป็นต้นมา
พี่คนนี้ชอบแกล้งคุณยายที่สุดเลย
ลูกสาวป้า ดีใจ ได้ยินเสียงรีบแจ้นมาเลยค่ะ
ถึงจะยากจน แต่ทุกคนก็รักกัน สายใยผูกพัน รักมั่นนิรันดร
ถึงจะยากจน แต่ทุกคนก็รักกัน ชอบประโยคนี้มากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ tuknarak
อ่านแล้วมีความสุข
พี่สาวคุณยายยังเหมือนเดิม
ลูกชายคุณยายก็ยังน่ารักเหมือนเดิม
เสียดายตอนไป มมส ไม่ได้พบลูกชายคุณยาย
ขอบคุณมากๆครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์
ขอบพระคุณมากๆที่ให้กำลังใจคุณยายมาตลอดค่ะ
ตอนไปมมส.เค๊าบอกว่าแต่งกายไม่สุภาพ เลยไม่กล้าเข้าไปพบอาจารย์ค่ะ
โอกาสหน้าคุณยายคงมีโอกาสเลี้ยงข้าวสักมื้อ แวะมาเมื่อไหร่ส่งข่าวด้วยนะคะ
ขอบคุณครับคุณยาย
เย้ๆๆ