จากลาอดีต...ถึงปัจจุบัน

ภาพเหตุการณ์วันวานที่ยากจะเลือนหายไปจากความทรงจำ ผมเลือกเก็บความทรงจำมาบรรยายเป็นตัวหนังสือเพื่อบันทึกเรื่องราวที่จดจำได้บ้างเล็กน้อย แต่พอลงลึกในรายละเอียดภาพเหตุการณ์ในวันวานมันก็ชัดขึ้นๆ เหมือนประหนึ่งว่าผมเองได้ยืนอยู่ในจุดนั้นอีกครั้งหนึ่ง กับสายลมและแสงแดดอันอบอุ่น ทุ่งนาไม่ร้างผู้คน บ้านต่างหากที่ร้างคน ชีวิตของชาวเกษตรกร มักหมั่นทำหากินหาอยู่ เพื่อปากท้องไม่ได้หวังรวย ขอแค่มีใช้เพียงพอทุกวัน มันก็สุขใจ หน้าหนาวจะเข้ามาเยือน สายลมพัดปลิวไหวๆใบไม้เริ่มจะร่วงหล่น กาลเวลาผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านฝน ผมเฝ้านึกถึงเรื่องราวเวลาดีๆ ไล่ควายเข้าคอกในตอนเย็น สุมไฟไยุงไล่แมลง ควันคลุ้งไปทั่ว ..เปรียบกับปัจจุบันผมไม่อยากจะให้เวลามันผ่านไปด้วยซ้ำ ผมอยากจะละเล่นแบบเด็กๆชีวิตชนบทเลี้ยงควายตามคันนา...ช่างน่าสนุกนัก