นับเป็นครั้งแรกในชีวิต..ของการรับราชการครู ผ่าน”วันครู”มามากกว่า ๓๐ ครั้ง แต่ครั้งนี้..พิเศษสุดกว่าทุกครั้ง..เมื่อหน่วยงานต้นสังกัดและต่างสังกัด ประกาศผลการคัดเลือกให้ผมได้รับรางวัล เนื่องในงานวันครู ครั้งที่ ๖๐ ประจำปี ๒๕๕๙....
ทั้งในระดับเขตพื้นที่การศึกษา..ในระดับจังหวัด และระดับชาติ.. ผมเลือกที่จะเดินทางไปรับรางวัลระดับชาติ..ที่คุรุสภา..กรุงเทพฯ เพราะเป็นประสบการณ์ใหม่..ที่อยากสัมผัสและเรียนรู้....
วันนี้..นำรางวัลทั้งหมดเก็บเรียงไว้ในตู้ที่โรงเรียนเป็นที่เรียบร้อย..มองอีกครั้ง..แล้วปิดตู้ เหมือนว่า ลาภ ยศ สรรเสริญและความสุข..ได้ปิดตัวลง กลับสู่สภาวะปกติ..กลับสู่วิถีแห่งงานประจำ ที่มีทุกรสชาติให้สัมผัส....
ผมคิดว่า..รางวัล..เป็นเพียงส่วนหนึ่งของเกียรติยศและเกียรติภูมิ...เป็นตำนานของชีวิตและงาน ศักดิ์ศรีต่างหาก..ที่ควรรักษาไว้ ซึ่งดูได้ที่ผลของงาน.. ที่ต้องผ่านความรับผิดชอบ ความเอาใจใส่ ความมุ่งมั่นทุ่มเท และต้องให้..ใจ..ในการทำงาน..
ผมมีโอกาสสร้างศักดิ์ศรีที่งดงามมากกว่าผู้บริหารอีกหลายคน..โอกาส..เปิดให้ผมต้องสอนหนังสือและอำนวยความสะดวกให้ครู.. ช่วยเหลือและสนับสนุนให้ครู..ได้จัดการเรียนการสอนได้อย่างมีประสิทธิภาพและมีความสุข....
ในโรงเรียนขนาดเล็ก..ที่อยู่ในชุมชนเล็กๆ ที่ผมพร้อมทั้งใจและกาย..ที่จะเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลง และพร้อมที่จะแตกต่าง เพื่อการเจริญเติบโตขององค์กร..อย่างค่อยเป็นค่อยไป..ในแนวทางปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง
โดยใช้นวัตกรรมบริหารจัดการ..ในรูปแบบโมเดลที่เป็นระบบและมีกระบวนการที่ชัดเจน เน้นทั้งวิชาการและบูรณาการ..ทักษะชีวิต..ไปพร้อมๆกัน....
ครับ..หลักการ..นโยบายเป็นของรัฐ..ปฏิบัติ..ที่หลากหลาย..เป็นของโรงเรียน ผมเชื่อว่า..ถ้าผู้บริหารและครู..มีจุดยืน และมองงานอย่างเข้าใจตลอดแนว..เกียรติยศและศักดิ์ศรี จะเกิดมีให้ได้ภาคภูมิใจ..และผลสัมฤทธิ์ที่สดใส..จะพบเห็นได้ที่ตัวเด็กอย่างแน่นอน
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๑๙ มกราคม ๒๕๕๙
ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะอาจารย์
ขอแสดงความยินดีด้วยครับ ผอ. ;)...