ครูชี้ทาง..เด็กเดินทาง..ไม่ใช่เอาเด็กขี่หลังเดินไปส่งที่ปลายทาง...เหนื่อยตัยหะ
หรือไม่ก็..ครูแนะส่วนประกอบอาหาร...เด็กปรุงกินเอง..ไม่ใช่ปรุงป้อนให้พร้อมสรรพ
ส่วนการสอนแบบ "ควายเซนเตอร์" ทุกวันนี้ ที่ให้เด็กคลำทางเอาเอง และทำอาหารกินเองระหว่างทาง โดยที่มีครูเป็นเพียง facilitator... ก็กินหญ้ากันต่อไปละกัน ถ้าไม่หลงทางตายกลางทางไปเสียก่อน
.
แต่ช้าก่อน..กว่าจะชี้ทางได้ถูก ไม่ผิด ครูต้องเก่ง ไม่งั้นศิษย์เหนื่อย หลงทาง
กว่าจะบอกสูตรอาหารอร่อยได้ ครูต้องเก่ง ..ไม่งั้นศิษย์กินแล้วอ้วก ขาดสารอาหาร
แม่ควายนำลูกควายเดินทาง..และสอนให้กินหญ้าอร่อย ยังอยู่รอดได้ ...ดีกว่า ควายเซ็นเตอร์
---คนถางทาง (๖ มค. ๕๙)
ไม่มีความเห็น