เป็นกบน้อย ลอยใจ ในถิ่นที่
มีชีวี ที่หมาย ปลายสุขสันต์
เอกภพ ของกบน้อย คอยตะวัน
อยู่บนฐาน ในกาลมืด ยึดตัวเอง
โลกยิ่งใหญ่ ในกะลา มหาศาล
เป็นเหมือนบ้าน กันตน พ้นข่มเหง
โตในตน จนพ้นฐาน ตันตนเอง
จนบานเบ่ง เก่งในห้อง ของกะลา
เป็นคำเทียบ เปรียบคน ยกตนเด่น
จึงไม่เห็น เป็นจริง ทุกสิ่งหนา
ยึดตัวตน ยลสุข สนุกฮา
ไม่รู้ว่า โลกาใหญ่ วิสัยตัน
---------
เป็นมัจฉา ปลาน้ำ ธรรมชาติ
ที่อวดอาตม์ วาดลาย ในสายฝัน
มีเวที ที่หมาย คล้ายสายพาน
แหวกว่ายฝัน บ้านคงคา ตามอารมณ์
ชีวิตปลา ในทะเล ที่เร่ร่อน
ไร้ที่นอน จรไปทั่ว มั่วผสม
เสรีภาพ ที่ราบเรียบ เปรียบดังลม
ที่ไหลโลม ห่มฟ้า เหมือนปลาลอย
แต่อิสระ ในวารี เสรีภาพ
มันขนาบ ฉาบทา การล่าสอย
ศัตรูอยู่ ทั่วท้องน้ำ ตามร่องรอย
แม้จะถอย ลอยข้างหน้า ชีวาวาย
----------
จะเป็นกบ ที่หลบภัย อยู่ในบ้าน
ไม่รู้ฐาน กาลโลก โบกไสว
ไม่รับรู้ อยู่สงบ พบอะไร
ก็แคบไป ในโลกชีพ รีบปรับตน
หรือจะเป็น เช่นมัจฉา ปลาในน้ำ
อยู่เย็นฉ่ำ ตามประสา อิสระล้น
แต่ว่าภัย ในวารี มีทุกตน
ก็ไม่พ้น กลเสี่ยง ไม่เที่ยงเอย
-----------๓-๑๒-๕๘------------
น่าสนใจมากๆครับ