เพลง ขอบคุณนะคะ

เห็นเพื่อน..เดินควงกับแฟนหวานนัก หน้าตาอิ่มเอิบคึกคัก กระซิกกระซี้หยอกเย้าอ้อยอิ่ง ดูหนังเมเจอร์ ร้องเพลงคาราโอเกะ หล่อสวยทรวงทรงตรงเป๊ะ รักหนอรักสุขจังสุขจริงฯ อยากรัก เหมือนเพื่อนที่เขามีรัก ได้รักมาแล้วฟูมฟัก บ่มรักเติมต่อทุกสิ่ง ต้องการอะไร หามาให้ไม่เคยประวิง วิ่งตามรักเขาจริงๆ ยิ่งวิ่งเขายิ่งห่างไกลฯ ก็ไหน ว่ารักนั่นช่างหวานนัก รักฉันใยไม่คึกคัก ยิ่งรักยิ่งไม่ไปไหน หรือว่ารักที่ฉันวิ่งตามเรื่อยไป รักนั้นอาจจะไม่ใช่ รักที่หัวใจฉันนั้นเรียกหา

ขอบคุณนะคะ ที่ทำให้ฉันรู้ว่า รักเอ๋ยไม่มีดอกหนา รักที่ใฝ่หาคือรักเพียงเงา ฉันคิดไปเอง อวดเก่ง ก๋ากั่นตามเขา คว้าได้ก็เพียงแค่เงา กับความเหงาของรักไม่มีฯ ขอบคุณนะคะ ที่ทำให้ฉันหยุดคิด คำว่ารักคือภาพที่จิต สร้างให้ครวญคิดหลอนหลอกตัวเรา ลืมตัวไปนิดกับชีวิตจมจ่อมความเหงา รักเอ๋ยก็เพียงแค่เงา ไม่มีเราไม่มีความรัก

ลอยกระทง รักตามยถากรรม ว่างรักฉันว่าชื่นฉ่ำ กว่ามีรักกันเป็นไหนๆ ขอให้รักห่างจากฉันให้ไกลๆ ว่างรักนี้ฉันจะมอบให้ ทุกคนที่ใฝ่หารัก

หมายเหตุ ที่มาของเพลงนี้เกิดจากฟังเพลงสาวโรงงานรอรักของน้องเบ๊อะ แล้วเห็นหน้าเพจว่า "ขอบคุณค่ะ" แต่งเพลงนี้จากสร้อยก่อน (ส่วนกลาง) แล้วแต่งส่วนหัวและท้าย ซึ่งน่าจะผิดวิสัยของการแต่งเพลง เพลงนี้ไม่ใช่ตัวอย่างที่ดี เพราะความด้อยของสัมผัส เบื้องหลังภาพของเพลงนี้ (๑) เมื่อสองสามวันก่อนไปเดินแถวเมเจอร์ เห็นคู่รักหนุ่มสาวเดินควงกันไปดูหนัง บางคู่ไปร้องเพลงคาราโอเกะหยอดเหรียญ (๒) มิติทางสังคม คนที่ไม่มีก็พยายามจะมีรัก แต่มีการตีความเรื่องความรักแตกต่างกัน พระมักสอนเรื่องความรักเอียงไปทางเมตตา ส่วนสังคมหนุ่มสาวตีความเรื่องความรักไปตามกามารมณ์ ส่วนวัยกลางคน (บางคน) อาจตีความความรักที่ต้องตอบแทน ทำให้คิดว่า ความรักเป็นเพียงภาพที่จิตสร้างขึ้นหรือไม่ (มิติทางปรัชญา) เหมือนกับ เรากลัวผี ผีที่ว่านั้นเราสร้างขึ้นเพื่อให้เรากลัว สุดท้ายคือ เรากลัวตัวเอง (ตัวเองสร้างตัวเองขึ้นมา) จึงมองว่า ว่างรักคือความรักที่ไม่จำกัด และไม่ใช่รักแบบต้องการสิ่งใด หากแต่เป็นว่างรักเพื่อช่วยเหลือโลก