บ่นปนกลอน : ณ ราตรีหนึ่ง
ณ ราตรีหนึ่ง ...................ยังตึดตรึงตรา
จันทร์กับพฤกษา ...............ยามฟ้ามืดดำ
จันทร์ลอยเด่นฟ้า ............... เมื่อคราคืนค่ำ
งามซึ้งจึงจำ .................... ในยามราตรี
ฟ้ากระจ่างใส ..................... ไร้ซึ่งเมฆี
เรืองรัศมี ..........................แห่งดวงจันทรา
เงาไม้ตะคุ่ม ...................... ของพุ่มพนา
ทาบตัดท้องฟ้า .................. ได้อย่างลงตัว
เสน่ห์ราตรี ...................... ที่ไม่มืดมัว
กับกลอนมั่วมั่ว ................... เพราะ...มึน...มึน....มึน
คุณมะเดื่อ
ลูกบิดติดรีโมท
๖/๑๑/๕๘
ความเห็น (6)
ถึงจะมั่ว แต่ชอบครับ
สวัสดีจ้ะอ่าจารย์ต้น 
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจจ้ะ
แม้จะเป็นกลอนมั่ว ๆ ( จริง ๆ จ้ะ ) ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
ชอบใจตอนท้ายๆ
เพราะว่ามัน มึนๆ 555
หวัดดีน้องขจิต 
ก็มันมึนจริง ๆ นี่
วันนี้ ก็ปั่น แผน DLIT ทั้งวัน ยิ่งมึนหนักอ่ะนะ
ไปมึนอะไรมา นอนดึกเปล่าคะ
สรุปจะ "ย่น" หรือจะ "บ่น" คะน้องครู