ผมมีโอกาสไปทำงานในห้องประชุมตามโรงแรมหลายแห่ง แต่มีเพียงบางแห่งที่ได้พบเรื่องราวดีๆ ของคนทำงาน ระหว่างพักทานอาหารว่างช่างซ่อมบำรุงของโรงแรมเดินเข้ามาเปลี่ยนหลอดไฟที่เพดานห้องประชุม ผมสังเกตเห็นอุปกรณ์ที่ช่างถือมา มีเพียงหลอดไฟใหม่ และท่อยาวบ้างสั้นบ้างติดมาด้วย พอลองสังเกตการทำงานของช่าง ก็เห็นได้ว่าในขั้นตอนถอดหลอดไฟเก่าออกนั้น ช่างมีอุปกรณ์พิเศษที่ทำขึ้นมาเอง ส่วนใหญ่ใช้ท่อ PVC ดัดแปลงประดิษฐ์เป็นหัวจับหลอดไฟตามรุ่นหลอดไฟเฉพาะที่ใช้ในโรงแรมเท่านั้น พอช่างเปลี่ยนหลอดไฟเสร็จเรียบร้อย ผมไม่พลาดโอกาสเข้าไปคุยสัมภาษณ์ถึงที่มาที่ไปของสิ่งประดิษฐ์นั้น ช่างเล่าว่าทำขึ้นเองบ้าง รุ่นพี่ช่างทำขึ้นมาก่อนหน้านี้บ้าง มีการพัฒนาทำขึ้นใหม่ตามรุ่นหลอดไฟ ที่เปลี่ยนไปบ้าง แต่ทั้งหมดมันน่าทึ่งมาก คือ ปัญญาประดิษฐ์ของช่างที่หน้างานทั้งสิ้น
แต่เดิมช่างเล่าว่าขั้นตอนการทำงานเปลี่ยนหลอดไฟนั้น ต้องใช้อุปกรณ์เยอะกว่านี้ ต้องมีบันไดใช้ปีนป่าย ซึ่งช่วงพักเบรคสั้นๆ ของลูกค้าที่มาใช้บริการในห้องนั้นทำไม่ได้ เพราะความคับแคบบ้าง และความไม่สะดวกของการทำงานด้วยอุปกรณ์ขนาดใหญ่ ด้วยปัญหานี้ ช่างจึงได้เกิดไอเดียคิดประดิษฐ์ไม้เปลี่ยนหลอดไฟขึ้นมาเอง ผมถามว่าไม้แบบนี้มีขายไหม? ช่างตอบว่ามีขายเฉพาะบางรุ่นและมีราคาแพงด้วย ประดิษฐ์เองใช้อุปกรณ์ที่มีทำได้ราคาถูกกว่ามาก ลองดูภาพผลงานของช่างซ่อมบำรุงของโรงแรมดูนะครับ
โรงแรมแอมบาสเดอร์ สุขุมวิท
โรงแรมมิราเคิล แกรนด์
ผู้เล่าเรื่อง ธวัช หมัดเต๊ะ
นี่แหละครับ ปัญญาปฏิบัติ ใครที่มีสิ่งเหล่านี้ และทำบ่อยๆ สังเกตดูว่าเขาเหล่านั้น จะมีการเรียนรู้ดีมาก ไม่มีใครสั่งให้ทำอย่างนั้น ทำด้วยความสนใจส่วนตัว หรือความใส่ใจในงานที่ทำอยู่นั่นเอง
ประหยัดดีนะครับ
ขอบคุณมากๆครับ