มีโอกาสแวะไปที่ที่วัดป่าธรรมอุทยานอีกครั้ง
ยามเย็น
ที่ศาลาริมน้ำ
บรรยากาศเงียบ สงบ
พักสายตา มองฟ้ามองสายน้ำ
ด้านข้างศาลา
สะพาน สติ
เตือนสติ เตือนใจ
ผู้คนก้าวเดิน
ฝึกสติ ความกล้า
ทุกก้าวคือความนิ่งของใจ
ก้าวต่อก้าวที่มั่นคง
จิตที่แน่วแน่
นำพาก้าวถึงฝั่ง
ชีวิตเราที่ก้าวเดิน
มีสตินำทาง
ธรรมดา ชีวิตมีอุปสรรค มีความท้าทาย
สำคัญคือใจที่มุ่งมั่น
พร้อมด้วยสติ สมาธิ ปัญญา
เพื่อก้าวที่มั่นใจ ปลอดภัย
ดูสงบ และร่มรื่นดีจังครับ เพราะสำหรับเดินสบาย ๆ มากครับ
ขอบคุณค่ะคุณครูมะเดื่อ
ขอบคุณทุกๆท่านค่ะ
แท้จริงแล้ว
พักสายตา
คือ เบิ่งมองกลับมาสู่ตัวตนแห่งเรา
.... หรือเปล่าครับ....
ค่ะอาจารย์
ได้ทบทวนตัวเอง
ขอบคุณค่ะ