กาลครั้งหนึ่ง...การพบใครคนหนึง่ทำให้ฉันสุขใจ
กาลครั้งหนึ่ง...ทุกช่วงเวลาเราเคยมีกันใกล้ๆ
แต่กาลครั้งหนึ่ง...สุดท้ายไม่จบตรงชั่วนิรันดร์เสมอไป
กาลครั้งหนึ่ง...ดีใจนะที่เราได้พบกัน
ฉันเฝ้าถามตัวเองมาตลอดว่า...กาลเวลาจะทำให้ใจคนเปลี่ยนไปไหม
ฉันเฝ้าถามตัวเองมาตลอดว่า...ระยะทางจะทำให้เราห่างไกลกันหรือเปล่า
ฉันเคยแปลกใจกับคู่รักบางคู่เค้าคบกันได้อย่างไร...ในเมื่อระยะทางไกลกัน
บางครั้งจิตใจก็มีอำนาจเหนือกาลเวลา เหนือระยะทางและสิ่งอื่นใด
ความห่วงใย ความปรารถนาดีสามารถเดินทางผ่านกาลเวลา และระยะทางที่แสนไกล
เคยไหมถึงแม้ว่านานๆจะได้คุยกัน ถึงแม้จะไม่ค่อยได้เจอกัน แต่กลับไม่เคยรู้สึกว่าห่างกัน
ฉันเชื่อว่าความหวังดีที่ฉันส่งผ่านไป เธอจะรับรู้ได้เหมือนกับที่ฉันรับรู้ได้
ฉันไม่รู้หรอกว่ากาลเวลาจะนำพาให้เราได้กลับมาอยู่ใกล้ๆกันอีกไหม...
แต่มันก็ไม่สำคัญ เพราะถึงแม้ว่าเราจะอยู่ห่างไกลกันสักแค่ไหน...
ในวันที่ฉันหมดแรง...ฉันก็ยังคงมองเห็นรอยยิ้มของเธอ
ในวันที่ฉันล้มลง...ฉันยังรู้สึกถึงกำลังใจที่เธอส่งมาให้เสมอ
ฉันจะตั้งใจทำหน้าที่ของฉันให้สำเร็จ เธอก็เหมือนกันนะสู้ๆ
ไม่มีความเห็น