รถก็เก่าคนก็แก่
รถยนต์คันนี้ซื้อมาราคา สองแสนสี่หมื่นเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๕๔ วันที่ครอบครอง ๒ กันยายน ๒๕๕๔ ซื้อจากร้านขายรถยนต์มือสองกำนันอ๊อด ตลาดท่านา นครชัยศรี ราคาในสายตานักเลงรถบ้างก็ว่าแพงแต่เมื่อพิจารณาเข็มไมล์สภาพภายนอกคิดว่าสมราคาเพราะเข็มไมล์แปดหมื่น ก.ม.เราใช้เดินทางไปปฎิบัติงานเช้าไปเย็นกลับ บ้านสามพราน นครชัยศรี ส่วนใหญ่ไปไม่ไกลที่ไกลสุดก็คือ ประจวบคีรีขันธ์ ชัยนาท ใกล้สุด สมุทรสาคร สมุทรสงคราม จนถึงปีนี้ก็สี่ปีกับอีก หนึ่งเดือน สภาพภายนอกก็โดนหินกระทบตัวถังบ้าง กระจกร้าวจากสเก็ดหินบ้างก็ซ่อมแซมกันไปตามอัตถภาพเพราะเราเป็นมนุษย์เงินเดือน ใช้รถยนต์ยุโรปก็สมฐานะกับสรีระตัวสูงใหญ่ แต่เจ้ากรรมเครื่องยนต์เริ่มมีปัญหาอัตราเร่งไ่ขึ้นเมื่อเปลี่ยนเกียร์เวลาเบาก็จะคราง รอบไม่ได้ตั้งรีบขับไปให้ช่างดู ปรากฏว่าบ่าวาล์วเริ่มสึก เพราะเราใช้แก๊สมากกว่าน้ำมัน ได้รับคำแนะนำให้บดบ่าวาล์ไม่ให้เกิดอาการรั่วอีก รถยนต์จะได้มีแรงตั้งใจจะนำไปซ่อมวันจันทร์ที่อู่ประจำที่เคยทำแอร์ให้ก็ไม่แน่ใจการซ่อมครั้งนี้จะคุ้มค่าใหมเพราะรถก็เก่า คนก็แก่ ใจอยากจะเปลี่ยนเครื่องยนต์เคร่องญี่ปุ่น หรือเครื่อง เจ แต่ก็มาคิดดูอายุราชการเหลือ ๒ ปี กับเงินที่จะเปลี่ยนเจียดไว้สำหรับอนาคตลุกกำลังจะสอบเข้ามหาวิทยาลัย ต้องเตรียมไว้ค่าเรียนพิเศษ รายเดือน สองคนตกเดือนละ หมื่นสามหรือมากกว่านั้น จึงสมยอมให้ช่างจัดการหากไม่ดีขึ้นก็คงต้องเปลี่ยน
ความเห็น (1)
....ชีวิตเรา..........แน่!เข้าใกล้.....วัยแก่เฒ่า
อย่าปล่อยเฉา......อยู่เฉย...........มิเคยฝัน
ลองขยับ............หยิบจับ...........ริเริ่มพลัน
ทุกสิ่งอัน............เพื่อผู้ด้อย.......ไม่ปล่อยเลย
....ค่อยค่อยต่อ.....ก่อกิจ.............จากเสี้ยวเศษ
แม้ทุเรศ..............มิช้า...............ฟ้าจักเผย
ประโยชน์ดี..........แม้มิมี.............ผู้ชมเชย
ธรรมงอกเงย........สันติพบ...........สงบจริง