โจรสลัดล่าขุมทรัพย์แห่งเกาะบอร์เนียว


(ขอบคุณ pirates.disney.com)

เกาะใหญ่รูปร่างคล้ายหมาน้อยนั่งยกขาหันหน้าไปทางทิศตะวันออก.....เกาะบอร์เนียวคงไม่ใช่ดินแดนโด่งดังในละครท่องเที่ยวโรแมนติกแบบหนึ่งปีแสนสุขในโปรวองซ์หรือดนตรีอุปรากรคลาสสิกของโมสาร์ทแห่งซาลซ์บูร์กเมืองออสเตรีย หากเป็นฉากผจญภัยตามหาขุมทรัพย์ของพวกโจรสลัดหรือไม่ก็เป็นฉากตามล่าสัตว์ร้ายในดงลึกค้นหาโคตรเพชรของพระอุมาโดยฝีมือพนมเทียน

เกาะบอร์เนียวมหาสมบัติที่หมายตามแผนที่นั่งคร่อมเส้นศูนย์สูตรห่างออกไปจากนางนาคปากแม่โขงไม่กี่วันเดินเรือทางทิศตะวันออกป่ายใต้ แบ่งสรรกันจับจองครอบครองอยู่สามพวกในแวดวงอาเซียน ฝั่งเหนือของแนวเทือกเขาอาโปกายัน “Apo Kayan” เป็นของพวกมาเลย์และบรูไน ส่วนฝั่งใต้ทั้งหมดอยู่ในการดูแลของพวกอินโดฯ ซึ่งเรียกเสียใหม่ว่า...กะลิมันตัน

ในฝั่งกะลิมันตันแบ่งกันปกครองในห้าเขตอิทธิพล มีอาณาเขตแดนรวมกันไม่มากไปกว่าเมืองสยามนักค้าสมบัติเก่า หนึ่งเขตอิทธิพลกว้างขวางพอๆกับหนึ่งภาคของสยามประเทศ มีชาวพื้นเมืองหลายเผ่าพันธุ์เป็นกำลังพลอาศัยอยู่ทั้งหมดไม่เกินสิบห้าล้านคน ทำหน้าที่เฝ้าสมบัติเก่าแก่เก็บสะสมความมั่งคั่งมานานไม่รู้กี่ยุคต่อกี่ยุค มากมายเหลือเฟือฝังเกลื่อนกลาดไว้ทั้งบนบกและในทะเล สมัยก่อนในช่วงต่อสู้ประกาศเอกราชจากพวกคนขาว ถ้าคนพื้นเมืองรวมกำลังกันเหนียวแน่นเข้มแข็งคงได้มีเมืองเศรษฐีใหม่....สหพันธรัฐบอร์เนียวผู้มั่งคั่งสุดในแดนทะเลใต้

เกาะใหญ่อ้างว้างห่างไกลกันดารผู้คนและแสงสีความเจริญ มีแต่ป่าทึบดิบรกปกคลุมร้อนชื้นสัตว์ป่าชุกชุม ฝนตกติดต่อกันนานหลายเดือนเปลี่ยนแม่น้ำคดเคี้ยวเป็นสีขุ่นคลักเนื้อโคลนไหลแรงเชี่ยว หนองน้ำสีดำกินพื้นที่กว้างใหญ่น้องๆโตนเลสาบของเขมรและบางสิ่งเฝ้านิ่งรออยู่ข้างใต้ เผ่านักล่าค่าหัวแฝงตัวในดงลึกเต็มไปด้วยเรื่องเล่าตำนานลี้ลับแห่งดงไพร นักล่าสมบัติเกาะกลุ่มกันล่องเรือออกสำรวจซอกซอนลัดเลาะไปตามสายน้ำหายเข้าไปในหุบเขาลึกหลังฝนซาเม็ด

ความเจริญกระจุกตัวอยู่แค่ตามเมืองท่าหน้าด่านไม่ห่างฝั่งทะเลเพียงสามสี่จุด เช่นด้านใต้ของตัวเกาะเมืองบันจาร์มาซิน “Banjarmasin” เมืองใหญ่ขนาดนครสวรรค์ในความจอแจพลุกพล่าน ตั้งอยู่บนหนองป่าพรุต่ำน้ำท่วมขังทางฝั่งขวาตะวันออกของแม่น้ำสายใหญ่ห่างจากปากทะเลชวาไม่กี่สิบกิโล แม่น้ำบาริโต้ “Barito” สายกว้างกว่าเจ้าพระยาไหลยาวเหยียดจากส่วนในสุดของตัวเกาะ กระเพาะปลา “perut ikan” ควักออกสดๆที่ไม่ใช่กระเพาะปลาหนังหมู แล้วย่างเสียบไม้ขายกันเกร่อในร้านข้างถนนโอเพิ่ลแอร์ร้อนเหงื่อโซก หน้าตลาดริมคลองย่านค้าขายขวักไขว่ทั้งรถและเรือ....ถึงผู้คนนักแสวงโชค

หรือขึ้นเหนือไต่ชายฝั่งตะวันออกไปจนถึงเมืองท่าซามารินด้า “Samarinda” เมืองใหญ่พลุกพล่านแหล่งชุมนุมเสือซ่อนพยัคฆ์นักล่าสมบัติอีกแห่งของเกาะนี้ ตั้งอยู่บนที่ราบริมฝั่งเหนือของแม่น้ำมหาคาม “Mahakam” ที่กว้างขวางไม่แพ้บาริโต้ ไหลพัดพาตะกอนโคลนมากมายลงมาสะสมตัวที่ปากทะเลจนเกิดดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำรูปพัดขนาดใหญ่ ไข่เต่าตนุใบกลมเปลือกนุ่มประมาณไข่ไก่หลุดเบอร์วางขายริมตลิ่งเรียงรายยิ่งกว่าร้านเซเว่น หลายคนฉีกเปลือกกินสดหรือลวกแต่พอร้อนไม่นิยมต้มแบบไข่ไก่....สนองโจรสลัดหนุ่มกร้านโลกที่ชื่นชอบการเติมเชื้อไฟให้ลุกโชน

เกาะบอร์เนียวนี่แหล่ะเป็นถิ่นสุมหัวตัวจริงของนักสำรวจแก๊งต้มตุ๋นเก็งกำไรหัวขโมยนายทุนพวกปล่อยกู้เจ้าพ่อมาเฟียนักเลงจนถึงนักฆ่าจากทั่วโลกมหาสมุทรเจ็ดย่านน้ำ ทั้งแขกขาวแขกดำคนขาวหน้าเศษฝรั่งชาวยิวลูกหลานกัปตันคุกจีนแผ่นดินใหญ่ดาบซามูไรผักดองกิมจิเต็งกูสิงห์ลอดช่อง....จนถึงนักล่าจากลุ่มเจ้าพระยา กฏหมายบนเกาะบอร์เนียวจึงเป็นเพียงเครื่องมือที่ใช้เข่นฆ่าคู่ต่อสู้และอำนวยโชคลาภความได้เปรียบมั่งคั่งให้กับผู้ครองอำนาจเท่านั้น

ขุมสมบัติมหาศาลที่บรรดาโจรสลัดพากันออกตามหาปล้นสะดมกอบโกยมีอยู่ไม่กี่จำพวก น้ำมันกับแก๊สที่ปั๊มขึ้นผิวดินเป็นล่ำเป็นสันมานานปีโดยขาใหญ่เจ้าพ่อเมืองเกาะกรุงร่วมหุ้นกับแก๊งฝรั่งหน้าขาว สูบส่งเป็นสายท่อเข้าโรงกลั่นหรือลงเรือใหญ่ไปกลั่นกรองบนเกาะเล็กอยู่ใกล้เคียง เป็นสายพลังงานที่หล่อเลี้ยงสังคมโจรสลัดในคาบสมุทรแดนไกล....สูบเลือดสูบเนื้ออิ่มอ้วนพีหากเจ้าของบ้านต้องกินเลือดผสมน้ำตา

ไม้ซุงท่อนยาวใหญ่ให้เลือกตัดใหญ่กว่าคนโอบ รถหน้ายาวชักลากเป็นว่าเล่นกับความตายกองพะเนิน พอซุงใหญ่ชายป่าใกล้เมืองท่าเริ่มหมดก็รุกคืบตามแม่น้ำเข้าตอนในต่อแพซุงเป็นแถวยาว โรงงานไม้แปรรูปที่เรียกพลายวูด “plywood” ตั้งกันเรียงรายริมแม่น้ำเมื่อไม่นานมา ขนสมบัติส่งออกใส่เรือไปปลายทางสร้างบ้านชั้นดีในเมืองที่นิยมว่าเจริญ....อนุรักษ์ป่าของตัวไว้อย่างดีนี่แหล่ะตัวร้ายนักกินป่าตัวยง

ถ่านหินสีดำสกปรกและน่ารังเกียจถูกขุดบดลำเลียงกองเพื่อป้อนโรงงานทั้งในหมู่เกาะและถิ่นแดนไกลผู้ขาดแคลนกันดารในเชื้อเพลิงสันดาปตั้งต้น เป็นฐานชั้นดีให้เหยียบย่ำในอุตสาหกรรมของเหล่าผู้เจริญและรุ่มรวยในเทคโนโลยี ของสังคมเมืองสะอาดสว่างไสวที่ขาดไฟฟ้าก็เหมือนสิ้นชีวิต....หากเจ้าของบ้านยังต้องจุดตะเกียงเทียนบนโต๊ะกินข้าว

นายทุนผูดขาดเจ้ามือกินรวบขนาดใหญ่เข้าแปลงสมบัติป่าและผืนดินอันสมบูรณ์ดั้งเดิมให้เป็นสวนป่าสวนปาล์มขนาดมหึมาปลูกกันทีเป็นหมื่นเป็นแสนเฮกต้าร์ หนึ่งเฮกต้าร์ก็ 6.25 ไร่ หลงเข้าป่าปาล์มอาจหาทางออกไม่เจอ นายทุนข้ามชาติเบอร์หนึ่งในอุตสาหกรรมปาล์มน้ำมันของเจ็ดย่านมหาสมุทร แผ้วถางผืนป่าครอบครองพื้นที่สัมปทานปลูกปาล์มบนเกาะสมบัตินี้เป็นแสนเฮกต้าร์หลายแสนไร่ ป่าที่โดนตัดไม้ใหญ่แล้วยังมีสภาพเป็นป่ารุ่นใหม่กำลังฟื้นตัวจะไม่เหลือซักต้นโดนไถเก็บเผาซากทิ้งหมด ควันไฟเผาป่าลอยไปถึงคาบสมุทรมาลายา....ออกมาโวยวายกันใหญ่

ส่วนชาวพื้นเมืองก็ทำหน้าที่เป็นพวกรับจ้างเผาทำลายผืนป่าสมบัติของปู่ย่าและกลายเป็นลูกจ้างเก็บทะลายปาล์มแต่เพียงเท่านั้น ตัวเลขสวนปาล์มที่ปลูกบนหมู่เกาะล่าสุดซัดเข้าไปเหยียบแปดล้านเฮกต้าร์หรือแปดหมื่นตารางกิโลเมตร และเส้นกราฟยังพุ่งไม่หยุดพุ่งมาสิบกว่าปีแล้ว คงกะสร้างสวนปาล์มเป็นเกาะๆไป เกาะสวรรค์หาดสวนปาล์ม ชื่อฟังเท่ดีเหมือนเกาะปาล์มบีชของสลัดดูไบ....ตัดไม้ว่าทำลายป่าแย่แล้วเจอปาล์มจอมเขมือบร้องกันเสียงหลง

จันทบุรี 6 กันยายน 2557

หมายเลขบันทึก: 595565เขียนเมื่อ 30 กันยายน 2015 08:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 กันยายน 2015 08:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท