ชีวิตแห่งการขอบคุณ


ขอบคุณพระเจ้า ที่ทรงสร้างและได้เป็นบุตรของพระองค์

ขอบคุณพ่อ ที่ให้ฉันเป็คนแข็งแกรง

ขอบคุณแม่ สุดที่รักที่รักลูกและเป็นคนที่ลูกรักที่สุดในชีวิต

ขอบคุณพี่สาว ที่ฉันโชดดีได้เกิดมาเป็นน้องของพี่

ขอบคุณตา ที่เป็นเกิดมาเป็นคนที่ฉันห่วงใย

ขอบคุณยาย เป็นที่หนึ่งในการสอน

ขอบคุณย่า ที่ชอบอวยพรฉัน

ขอบคุณญาติพี่น้องทุกคน ที่ทุกคนให้ประสบการณ์และข้อคิดที่ดีแก่ฉัน

ขอบคุณคนรอบข้าง

ขอบคุณที่เกิดเป็นกะเหรี่ยง

ขอบคุณบ้านสบลาน

ขอบคุณอมก๋อย

ขอบคุณเชียงใหม่

ขอบคุณโรงเรียนอมก๋อยวิทยาคม โรงเรียนแห่งนี้ที่ได้เจอครูเข้าใจนักเรียนผิดแล้วไม่ถาม

ขอบคุณหอพัก OMF ที่ให้ฉันได้แข็งแรงกับการโดนใส่ร้าย

ขอบคุณเพื่อน เพื่อนที่ดีๆที่คอยเคียงข้าง

ขอบคุณอาจาย์มหาลัย ขอบคุณมากจริงๆกับความดีที่สุดของอาจารย์ฉัน

ขอบคุณคุณครูมัธยม ที่ทำให้ฉันเหมือนคนไม่มีหัวใจ

ขอบคุณประสบการณ์ ที่ผ่านมาสอนให้ฉันต้องเก่ง กล้า สู้ และแข็งแกร่งที่สุด

ขอบคุณอดีต

ขอบคุณปัจจุบัน

ขอบคุณในความหวัง

ขอบคุณฟ้า

ขอบคุณน้ำ

ขอบคุณดิน

ขอบคุณผืนนา

ขอบคุณสวน

ขอบคุณชาวนา

ขอบคุณชาวประมง

ขอบคุณลมขอบคุณอากาศ

ขอบคุณแม่บ้าน

ขอบคุณพ่อครัว

ขอบคุณคนขับรถตู้

ขอบคุณคนขับรถเมล์

ขอบคุณรถแดง

ขอบคุณที่มีโรงพยาบาล

ขอบคุณหมอ

ขอบคุณพยาล

ขอบคุณดารา

ขอบคุณนักร้อง

ขอบคุณคำด่า

คำคุณคำชม

ขอบคุณคำนินทา

ขอบคุณคำสอน ที่ทำให้ฉันได้มีความคิดดี

ขอบคุณตลาด

ขอบคุผักสด

ขอบคุณแม่ค้า

ขอบคุณความดำ

ขอบคุณความอ้วน

ขอบคุณหน้าสิว

ขอบคุณที่โครงใหญ่

ขอบคุณที่ตัวสูง

ขอบคุณที่ไม่พิการ

ขอบคุณที่มีครบทุกอย่าง

ขอบคุณสุขภาพ

ขอบคุณความจน ที่สอนให้ฉันเป็นคนขยัน

ขอบคุณความมุ่งมั่น

ขอบคุณการอบรม

ขอบคุณความขี้เกียจ

ขอบคุณสมอง ที่ไปกับฉันทุกที่

ขอบคุณสองมือ

ขอบคุณสองเท้า

ขอบคุณปาก

ขอบคุณลูกตา

ขอบคุณจมูก

ขอบคุณลมหายใจ ที่ยังไม่ตายในวันไม่พร้อม

ขอบคุณดวงใจ

ขอบคุณกีฬา

ขอบคุณอาหาร

ขอบคุณบนดอย

ขอบคุณสัตว์ป่า

ขอบคุณลำคลอง

ขอบคุณลำห้วย

ขอบคุณถนน

ขอบคุณรถเครื่อง

ขอบคุณมิตรภาพ

ขอบคุณโอกาส

ขอบคุณเสียงเพลง

ขอบคุณความคิดถึง

ขอบคุณความห่วงใย

ขอบคุณใจดี

ขอบคุณคนมีพระคุณ

ขอบคุณทิศทาง

ขอบคุณเวลา ที่เยียวยาสิ่งเลวร้าย

ขอบคุณภูเขา

ขอบคุณไฟฟ้า ที่ทำให้ฉันมองเห็นแสงสว่าง

ขอบคุณคอมพิวเตอร์

ขอบคุณโทรศัพท์มือถือ

ขอบคุณความโสด ที่ทำให้ฉันซิง

ขอบคุณความเศร้า

ขอบคุณความผิดพลาด

ขอบคุณน้ำตา

ขอบคุณรอยยิ้ม

ขอบคุณความรัก

ขอบคุณความห่างไกล

ขอบคุณในหลวง ที่ลูกได้เกิดมาใต้บารมีของพระองค์

ขอบคุณประเทศไทย ที่ทำให้ฉันเป็นคนมีเชื้อชาติที่ภาคภูมใจ

ขอบคุณผืนแผ่นดิน ที่ฉันได้มีที่อยู่

ขอบคุณชีวิต ที่ได้สู้มาเพื่ออนาคต

ขอบคุณสิ่งที่ฉันเป็น

ขอบคุณหัวใจดวงนี้ ที่แข็งแกร่ง

ขอบคุณที่ฉันเป็นฉันในแบบนี้ เป็นในแบบนี้ที่ฉันจะเป็นตลอดไป.....

หมายเลขบันทึก: 595182เขียนเมื่อ 22 กันยายน 2015 17:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 กันยายน 2015 18:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ยินดีสำหรับ "บันทึกแรก" ในชีวิตนะครับ ;)...

ขอบคุณอาจารย์ Wasawat มากๆนะคะ ที่ช่วยสอนให้คะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท