PAPA : Paul Anka
ทุกๆ วัน ... พ่อฉันทำงานเพื่อหาเลี้ยงชีพ
เพื่อดูแลให้ฉันมีกิน
คอยข่วยใส่รองเท้าให้ฉัน
พ่อ จะพาฉันเข้านอนทุกคืน..และ
ห่มผ้าให้ที่เตียงนอน จูบฉันที่ศีรษะ หลังจากสวดมนต์จบแล้ว...
ฉันเติบโตมากับท่านนั้น ... ช่างง่ายดาย
กาลเวลาโบกบินผ่านไป....ปีแล้วปีเล่า
ผ่านไป...ราวติดปีกบิน
พ่อเริ่มแก่ตัวลง...และฉันก็มีอายุมากขี้น
ฉันบอกพ่อว่า ...แม่ไม่สบาย
พ่อก็รู้เช่นเดียวกับแม่ ที่รู้ตัวเองดี
แม่ รู้ตัวแม่ดี....
พอแม่เสีย.... พ่อเสียใจและร้ำไห้อย่างหนัก
พ่อ เอาแต่พูดว่า
"พระเจ้า...ทำไมไม่เอาชีวิตพ่อไป"
ทุกๆ คืนพ่อนั้งอยู่ตรงนั้น ... หลับบนเก้าอี้โยกของพ่อ
พ่อ ไม่เคยขึ้นไปชั้นบนของบ้านเลย...
เพราะ ไม่มีแม่อยู่ตรงนั้นแล้ว
... แล้ววันหนึ่ง พ่อก็พูดกับฉันว่า
พ่อรักและภูมิใจ ที่ลูกโตมาได้อย่างนี้
จงใช้ชีวิต เลือกทางเดิน ด้วยตัวลูกเอง
ไม่ต้องห่วง...พ่ออยู่คนเดียวได้
ทุกๆ ครั้งที่ฉันจูบลูก
คำพูดของพ่อ ... แว่วมาดั้งเป็นจริง
ลูกของลูกอยู่ได้ ก็เพราะได้พึ่งลูก
พวกเขา เติบโตและต้องการลูกด้วยเช่นกัน
ฉันจำได้ ในทุกถ้อยที่พ่อเคยสอน
ฉันทำตามทุกๆ วัน
พ่อเคยสอนฉันไว้ เป็นอย่างดีเช่นนั้น ....
พ่อจะพาฉันเข้านอนทุกคืน..
และห่มผ้าให้ที่เตียงนอน
จูบฉันที่ศีรษะ..หลังจากสวดมนต์จบแล้ว...
ไพเราะจริงๆ ค่ะ .... ท่านใด ที่ยังมีคุณพ่ออยู่ ... อย่าลืมดูแลท่านเป็นอย่างดีด้วยนะคะ ....
ขอบคุณค่ะ
21 กันยายน 2558