2538 อัลเตอร์มาจีบ


เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมดีใจอีกครั้ง ที่ได้ดู 2538 อัลเตอร์มาจีบ หนังเล่าเรื่องของวัยรุ่นคนหนึ่งที่ชื่อก้อง ก้องเป็นเด็กติดไลน์ ติดแชท ติดเฟซบุ๊ค ฯลฯ หรืออะไรก็ตาม ที่เป็นการสื่อสารในยุคสมัยใหม่ (ก็คือ พ.ศ. 2558) ในวันนั้น แม่ของก้อง ได้โทรฯหา เพราะต้องการให้ก้องกลับมางานวันแต่งงาน ซึ่งก้องก็บอกว่าพ่อทำแต่งานจนลืมงานวันแต่งงานไปแล้ว ก่อนจะมีปาร์ตี้วันครบรอบการแต่งงาน ก็มีแปลกประหลาด ซึ่งทำให้ก้องค้นหา ปรากฏว่านั่นเป็นเสียงเพจลิ้งค์ ข้อความในเพจบอกให้ก้องโทรฯกลับ

ในวันดังกล่าวพ่อกับแม่ก็ทะเลาะกัน ด้วยเรื่องส้ม ซึ่งเป็นคนที่พ่อเคยรู้จัก ก้องออกจากบ้านไป เผอิญว่าฝนตก ทำให้ก้องต้องไปหลบฝนในตู้โทรศัพท์ที่อยู่หน้าบ้าน บังเอิญว่ามือถือของก้องถูกมอเตอร์ไซค์ทับ ระหว่างนั้นก้องก็คุยกับเพื่อนอยู่ ทำให้ได้ยินไม่ชัด จู่ๆเสียงก็หายไป จนสุดท้ายทำให้ก้องต้องหยอดเพื่อที่จะไปคุยกับเพื่อน จู่ๆก้องย้ายกลับไปปี 2538 ซึ่งเป็นยุคที่เพลงอัลเตอร์เนทีฟครองเมือง

เมื่อกลับไปในยุค 2538 ก้องได้เจอพ่อกับแม่สมัยยังเป็นแฟนกัน กับส้ม เด็กสาวที่มาหลงรักพ่อ ก้อง เลยถือโอกาส กีดกัน ส้ม ออกจากชีวิตพ่อ-แม่ ถ้าไม่อย่างนั้นเขาอาจไม่ได้เกิดมาบนโลกใบนี้ แล้วก้องก็ดันไปเกิดหลงรัก ส้ม เสียเอง

หนังนำเอาของในยุค 2558 กลับไปใช้ในยุค 2538 ได้อย่างลงตัว เช่น คำที่พ่อของก้องพูดใส่ในเพจ ด้วยคำสมัยใหม่ เช่น ถึงแหม่มนะครัช ตั้มคิดถึงจุง ฯ หรือการที่ก้องบอกผู้คนที่เข้ามาซื้อเพลงในร้านของปู่ (แต่เขาเรียกว่าอาเจ๊ก) ว่า ยู 4 กับ UHT จะมีสมาชิกอยู่คนหนึ่งเป็นตุ๊ด หรือไม่ก็เรียกส้มว่าเรยา เป็นต้น

จุดเด่นของหนังก็คือภาพ ภาพที่ใช้ดูอบอุ่น เช่น ฉากที่ตั้มกอดคอก้อง แล้วถ่ายจากด้านหลัง มองเห็นถึงความอบอุ่นแบบพ่อลูกได้เลย ทั้งๆที่อายุในหนังมันเป็นพี่น้องกันเท่านั้นเอง โดยสรุปโครงเรื่องดี จุดขัดแย้งของเรื่องก็ดี หนังไทยที่ดีก็ไม่ต้องแช่กล้องให้ดูเป็นหนังอาร์ท หรือมีโครงเรื่องที่ดูสับสนชวนให้เวียนหัว

ในเรื่องมีข้อคิดเตือนผมอย่างน้อย 2 ข้อ ก็คือ 1. วิธีการสื่อสาร ซึ่งในยุคปี 2538 ก็มีเพจ ไว้บอกข้อความให้แก่กัน ก็เหมือนกับไลน์เดี๋ยวนี้ แต่ส้มใช้วิธีการให้คน 2 คนอยู่ร่วมกัน เพราะ “ตัวหนังสือมันหลอกเราได้ แต่สายตามันหลอกกันไม่ได้” ก็เลยให้คน 2 คน มาพบหน้าจะดีกว่า และ 2. ก้องบอกส้มว่าอีกไม่นานเพลงอัลเทอร์เนทีฟจะไม่มีความหมายอีกต่อไป แต่ส้มกลับบอกว่า ถ้าวันหนึ่งมันจากเราไป แต่เราขอมีความสุขกับมันก็พอแล้ว


</strong>

หมายเลขบันทึก: 594829เขียนเมื่อ 14 กันยายน 2015 19:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 กันยายน 2015 19:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท