๖๗๘. ของโปรดของลูก ๆ

เมื่อวันที่ ๖ สิงหาคม ๒๕๕๘ ฉันและปู่เรของเจ้าฟ้าคราม

ไปจังหวัดตาก เพื่อเป็นวิทยากรให้กับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยี

ราชมงคล ล้านนา ตาก...ถูกกำชับกับพี่ภัครและน้องเพรียงว่า

"แม่...อย่าลืมซื้อข้าวแคบจากตาก พร้อมด้วยเต้าเจี้ยวและกุ้งแห้ง

จากพม่ามาด้วยนะ"...(กุ้งแห้งที่ตากจะถูกกว่าพิษณุโลก เพราะเป็น

กุ้งจากฝั่งพม่า)...เหตุที่ลูก ๒ คน สั่ง...เนื่องจากตอนเป็นเด็กเล็ก ๆ

ยายสอนให้ทานกัน...จึงชอบ อีกอย่างไม่ค่อยได้ทานกันตั้งแต่

ยายเสียแล้ว...พอแม่บุษไปตากคราวใด...ก็จะถูกสั่งแบบนี้เสมอ...

ขนาดแม่บุษกลับไปบ้านที่พรหมพิราม แล้วลืมเต้าเจี้ยวไปด้วย...

พ่อเพรียงของเจ้าฟ้าคราม ถึงกลับต้องขับรถยนต์มาเพื่อเอา

เต้าเจี้ยวเพียงถุงเดียว...บอกว่า...อยากทานมาก ๆ...

เต้าเจี้ยวของจังหวัดตากจะออกเปรี้ยว ๆ อร่อยมาก ถ้าตัดด้วยน้ำตาล

สำหรับที่ขายที่อื่น ๆ เต้าเจี้ยวจะมีรถเค็มมาก...ใช้ทานกับข้าวแคบ

แบบนี้ไม่อร่อยค่ะ...เป็นกันเอามากเลยนะเรา...

(ทำแล้ว...ก็อดนึกถึงแม่บัว...ไม่ได้สิน่า)...

...

ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ

บุษยมาศ แสงเงิน

๙ สิงหาคม ๒๕๕๘

[บุษยมาศ]

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ