..... แม่ .....

... วัยละอ่อนนอนเปลแม่เห่กล่อม

ริ้นไรตอมก็ปัดพัดวีให้

หิวนมป้อนอ้อนปลอบมอบกายใจ

ยามเจ็บไข้ใจเป็นทุกข์ความสุขเลือน

...เข้าวัยเรียนเพียรศึกษาหาความรู้

แม่คอยอยู่คู่กายคล้ายดั่งเพื่อน

คอยอบรมบ่มสอนทั้งย้อนเตือน

มิให้เลือนลืมงานการบ้านมา

... ยามหมองเศร้าแม่เฝ้าเข้ามาปลอบ

ให้คำตอบมอบซ้ำนำปรึกษา

ความการุณย์หนุนค้ำย้ำเมตตา

เปรียบนางฟ้าเคียงบ้านประทานพร

... เมื่อลำบากจากนอกบ้านผ่านมาเยือน

แม่เสมือนปลอบขวัญหมั่นพร่ำสอน

ย้ำสติมิพะวงหลงอาทร

ไม่ให้ร้อนลนลานพล่านจิตใน

... เป็นแม่พระประจำใจให้ลูกแก้ว

สุดเพริศแพร้วในดวงจิตที่ชิดใกล้

ลูกหลายคนแม่เลี้ยงไม่เกี่ยงใคร

แม่เดียวไร้เหลียวแลเมื่อแก่ชรา

... หากห่วงแหนแทนพระคุณเกื้อหนุนแม่

ยามท่านแก่ร่วงโรยใจโหยหา

ลูกหรือหลานวานใส่ใจให้นำพา

อย่ามัวช้ามาดูแลแม่เราเอง

ผู้ประพันธ์ : วันปีย์

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-ขอร่วมระลึกถึงพระคุณแม่ครับ..