ศิลปะเป็นสิ่งจรรโลงใจที่ทำให้ผมมีความสุข

ศิลปะจรรโลงใจ

ผมไม่ได้จบทางศิลปกรรม แต่เป็นคนที่ชอบวาดภาพมาตั้งแต่เด็ก บ้านอยู่ริมทะเลชอบเอาเศษกระเบื้องมาขีพเขียนบนพื้นทราย เป็นรูปต่าง ๆ ช่างมีความสุขมาก สุดท้ายคลื่นก็ซัดภาพเหล่านั้นหายไป โตขึ้นก็วาดลงในกระดาษ ให้เพื่อนบ้าง เก็บไว้ดูเองบ้าง มีคนมาขอซื้อก็ขายให้ จะทำให้เป็นคนชอบงานวาดภาพ และคิดว่าศิลปะเป็นสิ่งจรรโลงได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด ไม่ว่ายามสุขหรือทุกข์ ขึ้นอยู่กับจินตนาการของ ผู้วาด และอาศัยความละเอียดสวยงาม ลงมือวาด ขีด เขียน ละเลง ป้าย ปาด ไม่ว่าจะใช้เส้นหรือสี ย่อมเกิดสมาธิและอารมณ์สุนทรีย์กับผู้นั้น และผู้ได้พบเห็น ผมจึงเลือกสิ่งนี้เป็นงานอดิเรก เพิ่มกำไรให้กับชีวิตที่โชคดีได้เกิดมาเป็นคน มีมือครบถ้วนเช่นคนทั่ว ๆ ไป แม้ว่าจะไม่สวยสมบูรณ์อย่างศิลปินมืออาชีพ แต่สิ่งที่ได้คือความสบายใจ

[ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์]

สวยมากเลยค่ะ

[มนัสดา]

สวัสดีค่ะพี่

สวยจังค่ะ

[นาย วัลลภ สุขมี]

ขอบคุณมากครับ ดร.จันทวรรณ และ คุณน้องมนัสดา ที่เข้ามาให้กำลังใจ.....