... ไทรใบดกรกครึ้มอึมครึมหม่น
ขึ้นอยู่บนริมตลิ่งกิ่งเรี่ยใกล้
คนร่ำลือคือยามพลบหลบให้ไกล
ผีต้นไทรชอบหลอกหลอนตอนค่ำคืน
... ด้วยริมคลองสองฝั่งดั่งทางเปลี่ยว
หาคนเลี้ยวลัดยากนอกจากฝืน
แม้เป็นตอนก่อนค่ำทนกล้ำกลืน
คนถิ่นอื่นพอรู้สู่ความจริง
... เสียงเรือพายขายของร้องดังหลาย
เจ๊กเหลียงขายเป็ดพะโล้ตัวโตยิ่ง
วาดเรือกรายพายใกล้ไทรริมตลิ่ง
ใจไม่นิ่งด้วยใกล้ค่ำซ้ำกังวล
... ผ่านใต้ต้นหล่นโครมโถมลงน้ำ
เงามืดดำรำร่ายกายบนต้น
เจ๊กเหลียงแหงนมองมา ..ไอ้หยา..คน
ไม่ได้สนโจนโครมแทบล่มเรือ
...ตะวันสายหลายขี้เมานั่งเป่าปาก
ด้วยสมอยากฝากท้องกองเป็ดเหลือ
พะโล้เด็ดเป็ดเจ๊กเหลียงเลี้ยงจุนเจือ
ด้วยไอ้เอื้อผีปลอมจอมเล่ห์กล
... แดดอ่อนอ่อนตอนฟ้าครึ้มน่าเบื่อ
ขี้เมาเอื้อโซเซเร่หลบฝน
ใต้ต้นไทรใบหนาเหมือนพาดล
แหงนมองบนกิ่งไทรใจสั่นเครือ
... สิ่งละม้ายคล้ายลิเกนั่งเห่กล่อม
ผมยาวกรอมดำเหยียดเฉียดหน้าเอื้อ
ตากลวงโบ๋โผล่ลิ้นยาวสาวไส้เผื่อ
สุดทนเหลือเอื้อล้มพับกับโคนไทร
ผู้ประพันธ์ : วันปีย์
หลอนมากเลยน่ากลัวอ่ะ