ห้วงอารมณ์แห่งรัก
ผมไปเจอกระดาษเก่า ๆหลายปีแล้ว...ช่วงมีความรักและอยู่กับคนรัก...แต่ต้องไปประชุมสัมมนา ที่เขื่อนบางลาง จ. ยะลา...ว่าง ๆจากการประชุมมานั่งที่ม้าหินอ่อนรับลมชมวิว...บนเขื่อน...เกิดอารมณ์ฝันวรรณศิลป์เลยแต่ง
ออกมา...ดังนี้...ฮา ๆ เอิก ๆ...
โอ้...รุ่งแจ้งแสงทองสาดส่องฟ้า..............................เป็นสัญญาเริ่มต้นของวันใหม่
เราเริ่มต้นจาก ม.อ.พร้อมกันไป..............................ประชุมไกลขี้นเขาเขื่อนบางลาง
เขื่อนบางลางลางเลือนเตือนใจพี่.............................ใจหมองศรีเศร้าสร้อยจนรุ่งสาง
ก่อนจากมาน้องมองส่องตามทาง.............................คิดถึงบ้างห่างกันเฝ้าคำนึง
เข้าประชุมสัมมนาในวันนี้.......................................ใจพี่มีความเศร้าเฝ้าคิดถึง
รู้ไหมว่าจิตพี่เฝ้ารำพึง...............................................เฝ้าคิดถึงน้องอยู่ไม่รู้วาย
รักควรค่าสำหรับผู้รู้จักรัก.........................................สุดจะหักห้ามจิตคิดไม่หาย
รักอบอวลนวลน้องนอนแนบกาย.............................ไม่เสื่อมคลายรักพี่ที่หมายปอง
สิ่งซื้อหาไม่ได้ในคำพูด.............................................ซึ่งพิสูจน์ไม่ได้ใจหม่นหมอง
ทั้งคิดเอาไม่ได้ใจประคอง.........................................รักสนองในรักเฝ้าภักดี
ยิ่งนับวันนับวัยใจยิ่งหาย............................................พี่ห่างกายอยู่ไกลในวันนี้
เกรงไปรักคนอื่นชื่นชีวี..............................................ลืมวจีพี่อ้อนออดพลอดรักกัน
พี่อยู่เพื่อบุคคลที่พี่รัก..................................................ซึ้งใจนักเกินกว่าจะเสกสรรค์
เฝ้าบ่มรักสลักใจมานานวัน.........................................ใจผูกพันธ์รักน้องมั่นนิรันดร์เอย...หวานจังเลยค่ะ (ชอบมากค่ะ)
อาจารย์คะ แล้ววันนั้นอาจารย์ สัมมนารู้เรื่องมั๊ยคะ...แบบว่า..แซว..แซว... ชอบตรงนี้มากค่ะ
รักควรค่าสำหรับผู้รู้จักรัก...สุดจะหักห้ามจิตคิดไม่หาย
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ คุณ ปารินุช
เป็นช่วงอารมณ์ที่เกิดขึ้น...ขณะนั้นครับ
ฮา ๆเอิก ๆ
ขอบคุณครับ
จาก...umi
สวัสดีครับ คุณ สิริพร กุ่ยกระโทก
บรรยากาศพาไปครับ...อยู่ท่ามกลางขุนเขา...สายน้ำ
ที่พักเชิงผาริมท่าน้ำ...วิวสวย...ของเขื่อนบางลางครับ
ขอบคุณครับ
จาก...umi
สวัสดีครับ คุณเมตตา
วันนั้น...ผมรู้แต่การไปสัมมนาครับ...จำไม่ได้ว่าเรื่องอะไรแล้ว...ฮา ๆ เอิก ๆ...แบบว่า...ใจลอยไปอยู่กับเธอ
ซะแล้ว...
ขอบคุณมากครับที่ชอบและเข้ามาเติมเต็ม...
ขอบคุณครับ
จาก...umi
อาจารย์เขียนแล้วให้ ผู้อันเป็นที่รักได้อ่านด้วยหรือเปล่าคะ
เข้าประชุมสัมมนาในวันนี้.......................................ใจพี่มีความเศร้าเฝ้าคิดถึง
รู้ไหมว่าจิตพี่เฝ้ารำพึง...............................................เฝ้าคิดถึงน้องอยู่ไม่รู้วาย
ขอถามอาจารย์ค่ะ วันนั้นอาจารย์ไปประชุมสัมมนาเรื่องอะไรคะ อาจารย์ประชุมรู้เรื่องหรือคะ...(ขออนุญาตแซวค่ะ...อิอิ)
สวัสดครับ คุณจันทรรัตน์
ยังเลยครับผม...
เออ...ให้ได้อ่านก็ดีเหมือนกันนะครับ
ขอบคุณที่ชี้แนะ...ฮา ๆ เอิก ๆ
ขอบคุณครับ
จาก...umi
สวัสดีครับ คุณ nutim
ความรักเหมือนโคถึก...กำลังคึกผิขังไว้
ก็โลดแล่นออกไป...บ่มิอยู่ที่กรงขัง...
ความรักคือม่านบังดวงตา...ฮา ๆ เอิก ๆ
ผมก็เข้าประชุมเหมือน ๆเพื่อน...แต่จิตใจอาจไม่
เหมือนกัน...รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างครับ...
ฮา ๆ เอิก ๆ...
ขอบคุณครับ
จาก...umi