วัฒนธรรมการเรียนรู้ : เรื่องห้วงอารมณ์แห่งความรัก


รักควรค่าสำหรับผู้รู้จักรัก...สุดจะหักห้ามจิตคิดไม่หาย

ห้วงอารมณ์แห่งรัก

ผมไปเจอกระดาษเก่า ๆหลายปีแล้ว...ช่วงมีความรักและอยู่กับคนรัก...แต่ต้องไปประชุมสัมมนา  ที่เขื่อนบางลาง จ. ยะลา...ว่าง ๆจากการประชุมมานั่งที่ม้าหินอ่อนรับลมชมวิว...บนเขื่อน...เกิดอารมณ์ฝันวรรณศิลป์เลยแต่ง

ออกมา...ดังนี้...ฮา ๆ เอิก ๆ...

โอ้...รุ่งแจ้งแสงทองสาดส่องฟ้า..............................เป็นสัญญาเริ่มต้นของวันใหม่

เราเริ่มต้นจาก ม.อ.พร้อมกันไป..............................ประชุมไกลขี้นเขาเขื่อนบางลาง

เขื่อนบางลางลางเลือนเตือนใจพี่.............................ใจหมองศรีเศร้าสร้อยจนรุ่งสาง

ก่อนจากมาน้องมองส่องตามทาง.............................คิดถึงบ้างห่างกันเฝ้าคำนึง

เข้าประชุมสัมมนาในวันนี้.......................................ใจพี่มีความเศร้าเฝ้าคิดถึง

รู้ไหมว่าจิตพี่เฝ้ารำพึง...............................................เฝ้าคิดถึงน้องอยู่ไม่รู้วาย

รักควรค่าสำหรับผู้รู้จักรัก.........................................สุดจะหักห้ามจิตคิดไม่หาย

รักอบอวลนวลน้องนอนแนบกาย.............................ไม่เสื่อมคลายรักพี่ที่หมายปอง

สิ่งซื้อหาไม่ได้ในคำพูด.............................................ซึ่งพิสูจน์ไม่ได้ใจหม่นหมอง

ทั้งคิดเอาไม่ได้ใจประคอง.........................................รักสนองในรักเฝ้าภักดี

ยิ่งนับวันนับวัยใจยิ่งหาย............................................พี่ห่างกายอยู่ไกลในวันนี้

เกรงไปรักคนอื่นชื่นชีวี..............................................ลืมวจีพี่อ้อนออดพลอดรักกัน

พี่อยู่เพื่อบุคคลที่พี่รัก..................................................ซึ้งใจนักเกินกว่าจะเสกสรรค์

เฝ้าบ่มรักสลักใจมานานวัน.........................................ใจผูกพันธ์รักน้องมั่นนิรันดร์เอย... 
หมายเลขบันทึก: 59084เขียนเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2006 10:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:20 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

หวานจังเลยค่ะ (ชอบมากค่ะ)

อ่านแล้วไพเราะมากเลยค่ะ ซาบซึ้ง  ขอบคุณค่ะ

อาจารย์คะ แล้ววันนั้นอาจารย์ สัมมนารู้เรื่องมั๊ยคะ...แบบว่า..แซว..แซว... ชอบตรงนี้มากค่ะ
รักควรค่าสำหรับผู้รู้จักรัก...สุดจะหักห้ามจิตคิดไม่หาย
ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับ  คุณ ปารินุช

เป็นช่วงอารมณ์ที่เกิดขึ้น...ขณะนั้นครับ

ฮา ๆเอิก ๆ

ขอบคุณครับ

จาก...umi

 

 

สวัสดีครับ  คุณ สิริพร  กุ่ยกระโทก

บรรยากาศพาไปครับ...อยู่ท่ามกลางขุนเขา...สายน้ำ

ที่พักเชิงผาริมท่าน้ำ...วิวสวย...ของเขื่อนบางลางครับ

ขอบคุณครับ

จาก...umi

สวัสดีครับ  คุณเมตตา

วันนั้น...ผมรู้แต่การไปสัมมนาครับ...จำไม่ได้ว่าเรื่องอะไรแล้ว...ฮา ๆ เอิก ๆ...แบบว่า...ใจลอยไปอยู่กับเธอ

ซะแล้ว...

ขอบคุณมากครับที่ชอบและเข้ามาเติมเต็ม...

ขอบคุณครับ

จาก...umi

 

อาจารย์เขียนแล้วให้ ผู้อันเป็นที่รักได้อ่านด้วยหรือเปล่าคะ

  • อาจารย์โมนติกจังเลยค่ะ...นึกถึงสมัยวัยรุ่นจังเลยค่ะ...
  • เข้าประชุมสัมมนาในวันนี้.......................................ใจพี่มีความเศร้าเฝ้าคิดถึง

  • รู้ไหมว่าจิตพี่เฝ้ารำพึง...............................................เฝ้าคิดถึงน้องอยู่ไม่รู้วาย

  • ขอถามอาจารย์ค่ะ  วันนั้นอาจารย์ไปประชุมสัมมนาเรื่องอะไรคะ   อาจารย์ประชุมรู้เรื่องหรือคะ...(ขออนุญาตแซวค่ะ...อิอิ)

สวัสดครับ  คุณจันทรรัตน์

ยังเลยครับผม...

เออ...ให้ได้อ่านก็ดีเหมือนกันนะครับ

ขอบคุณที่ชี้แนะ...ฮา ๆ เอิก ๆ

ขอบคุณครับ

จาก...umi

สวัสดีครับ  คุณ nutim

ความรักเหมือนโคถึก...กำลังคึกผิขังไว้

ก็โลดแล่นออกไป...บ่มิอยู่ที่กรงขัง...

ความรักคือม่านบังดวงตา...ฮา ๆ เอิก ๆ

ผมก็เข้าประชุมเหมือน ๆเพื่อน...แต่จิตใจอาจไม่

เหมือนกัน...รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างครับ...

ฮา ๆ เอิก ๆ...

ขอบคุณครับ

จาก...umi

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท