บทกวีจำเป็น : กาพย์ฉบัง 16 ท้อได้แต่อย่าถอย (๑๑๐)

บทกวีจำเปํน : กาพย์ฉบัง 16 ท้อได้แต่อย่าถอย

บางห้วงเวลาอาจเหงา..................รู้สึกซึมเซา

มรสุมรุมเร้าใจ

จิตคิดวิตกหวั่นไหว......................เบื่อหน่ายฤทัย

อ่อนแอท้อแท้อาดูร

ผิดหวังรับฟังข้อมูล......................แรงใจสิ้นสูญ

ความฝันเลือนลางร้างลา

มองโลกสดสวยโสภา...................สดชื่นหรรษา

เมตตาปรานีต่อกัน

อ่อนด้อยประสบการณ์นั้น..............ทำจิตโศกศัลย์

พลาดพลั้งต่อเกมชีวา

หวนคิดแก้ไขปัญหา....................เรียนรู้ศึกษา

อุปสรรคชี้แนวทาง

เปิดใจยอมรับรอบข้าง.................วิเคราะห์ความต่าง

แยกแยะผิดชอบชั่วดี

นำมาปรับปรุงวิถี........................เพื่อความพอดี

พึ่งตนอยู่รอดปลอดภัย

(อร วรรณดา 19-04-58)

เขียนใน GotoKnow โดย อร วรรณดา
ใน บทกวีจำเป็น

คำสำคัญ (Tags): #กาพย์ฉบัง 16 ท้อได้แต่อย่าถอย#บทกวีจำเป็น#อร วรรณดา

หมายเลขบันทึก: 589074เขียนเมื่อ 19 เมษายน 2015 06:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 เมษายน 2015 06:36 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน