ผมยืมคำว่า "จำนรรจา" มาจากพระสูตรตาม Link นี้ หนอ
http://www.sunyatadham.org/forum/index.php?topic=6...
ตอนที่เริ่มปฏิบัติธรรมใหม่ ๆ นั้น
ได้ยินพ่อแม่ครูอาจารย์ท่านพูดถึงการ "เข้ากรรม"
ด้วยการปฏิบัติบำเพ็ญตนในที่อันสงบเป็นเวลาหลายวัน ไม่ให้หลังติดพื้น (ไม่นอน)
โดยไม่ฉันของขบเคี้ยว (ไม่ฉัน) ไม่คุยกับคนอื่น
และที่สำคัญ "ไม่คุยกับตนเอง" (ยุติ! จำนรรจา) หนอ
ในตอนนั้น อย่างอื่นพอทำควาาเข้าใจได้
แต่ที่ยังลังเลสงสัยอยู่ คือ การยุติ จำนรรจา ไม่คุยกับใคร แม้กระทั่งตนเองนั้น
ทำอย่างไร ทำได้จริงหรือไม่ ? ... แต่ตอนนั้นก็ไม่กล้าถาม ครูบาอาจารย์ท่านผู้ปฏิบัติ หนอ
จนเวลาล่วงเลยมาถึงวันนี้ จึงพอจะเข้าใจถึง คำว่า ยุติจำนรรจา ขึ้นบ้างแล้ว
ถ้าเทียบกับระดับ ฌาน น่าจะเป็น ฌาณ ๒ ที่ละวิตก และวิจาร แล้ว
แต่เป็น ฌาณ ๒ ในการดำเนินชีวิตประจำวัน หนอ
ช่วยอธิบายเพิ่มด้วยนะคะ
คำว่า. ยุติจำนรรจา กับตนเอง
... ผมชอบรูปลักษณ์หนังสือในทำนองนี้มากๆ ...
มองเป็นคัมภีร์...เป็นเลยครับ
รูปแบบหนังสือ ก็สะท้อนวัฒนธรรมหนังสือของแต่ละชาติพันธ์
ดิฉันเคยปฎิบัติแบบไม่พูดเลย สิบวัน
จิตสงบดีหลังสามวันผ่านไป
คุยกับตัวเองยิ่งทำให้ฟุ้งซ่าน
มีเรื่องของฮวงโป..บ้างไหมคะ...ยายธีค่
ขออภัยกัลยาณมิตรทุกท่าน ที่ตอบช้า
เพราะพึ่งเปิดมาเห็นครับ
ตอบพี่แก้ว อุบล ครับ
คำว่า. ยุติจำนรรจา กับตนเอง นั้น
ในที่นี้ ผมหมายถึงการไม่คิด ครับ
แต่ก่อนผมเองก็คิดว่า เป็นไปไม่ได้
แต่หลังจากฝึกตนมาสักพัก ถึงได้ทราบว่า ทำได้อยู่ครับ
คำสอนฮวงโป
เป็นหนึ่งในสองคัมภีร์ ZEN ที่โด่งดังทั่วโลก
ถ้าสนใจอ่าน จะเอาไปฝากครับ
ยุติจำนรรจากับตนเอง
เป็น "ความว่าง" จากการคิด โดยรู้อยู่ว่าว่าง หนอ
มีเสียงอ่านหนังสือ "ฮวงโป" ด้วยครับ ผมขอค้นแป็นนึงแล้วจะ Post ให้ครับ