วัน เวลา ผ่านไป ช่างรวดเร็วยิ่งนัก...เผลอแป้ปเดียว
พ่อจากฉันไป ครบ ๑๐๐ วันแล้ว...(๓ เมษายน ๒๕๕๘)
ฉันและครอบครัวของฉันพร้อมด้วยครอบครัวของน้องสาวของฉัน...
เราได้ทำบุญเลี้ยงพระเพลให้กับพ่อ...และแม่ไปพร้อมกัน
จากวันที่พ่อจากพวกเราไป...ฉันไม่เคยฝันหรือเห็นท่านมาหา
แม้แต่ครั้งเดียว...แต่น่าแปลก!!! ในตอนรุ่งเช้าของวันที่ ๓ เมษายน ๒๕๕๘
ฉันฝันเห็นท่านมาหาตอนเช้ามืด ท่านใส่เสื้อสีขาว กางเกงขายาวสีดำ
ในฝันว่า ท่านเดินได้...แต่ในความจริง ท่านเดินไม่ได้...
สีหน้าท่านออกยิ้ม ๆ...ฉันได้แต่คิดว่า...ท่านคงดีใจที่รู้ว่า
ลูก - หลาน กำลังจะทำบุญไปให้ท่าน...
เสร็จจากการเลี้ยงพระเพล...พวกเราลูก ๆ หลาน ๆ ก็นำกระดูก
ของท่านไปเก็บไว้ที่เจดีย์ ที่วัด ซึ่งพวกเราสร้างให้ท่าน...
อยู่ใกล้ ๆ กับเจดีย์ของแม่...
สิ่งที่พวกเราได้รับรู้ นั่นคือ ความระลึกถึงท่าน...
ภาพแห่งความทรงจำ...ยังอยู่ภายในจิตใจของพวกเราเสมอ...
รักและคิดถึง "พ่อ + แม่" มากนะคะ...
...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๘ เมษายน ๒๕๕๘
ไม่มีความเห็น