บันทึกที่ ๙๙ ถามหา"ความรัก"
.........สิ่งที่คน ไขว่คว้า ถามหานัก
คือ "ความรัก" มีคุณค่า มากความหมาย
อยากครอบครอง ประคองกอด ไว้แนบกาย
อย่าห่างหาย ร้างลา ทิ้งจากไกล
.........
........
.........รักแท้จริง อยู่ที่ เรากำหนด
มิบังบด ความรัก ให้ลืมหลง
ประคับประคอง จริงใจ ไม่พะวง
ความซื่อตรง เชื่อใจ พบร่มเย็น
.........บันทึกนี้ เขียนจากการสังเกต พูดคุย พบปะ กับบุคคลรอบข้าง ทำให้เข้าใจสภาพปัญหาและแนวทางการแก้ไขของแต่ละคน ในโลกแห่งความเป็นจริงชีวิตคนเราใช่ว่าจะสุข หรือ ทุกข์ตลอด ทุกอย่างย่อมผันแปรไปตามสภาวการณ์ บางครั้งการยึดมั่น ถือมั่น อาจสร้างทุกข์โดยที่ไม่ตั้งใจได้ พระท่านว่า "รู้ว่าหนัก แล้วยังถือไว้ ทำไม ไม่วางลงล่ะ" วางลง...แล้วเบาสบาย..
........ความรัก ก็ใช่ว่า จะเลวร้าย หากเรานำมาใช้ให้ถูกที่ ถูกเวลา ถูกสถานการณ์ก็เกิดประโยชน์สูงสุดต่อตนเอง ต่อส่วนรวม
(อร วรรณดา ๒๙ มี.ค. ๕๘)
รักที่จะปลูก ต้นไม้คนละต้น..ไม่ใช่แต่ต้นรักต้นเดียว...ทั้งประเทศร่วมทำกัน...ทำได้ร่มเย็นแน่นอน...
Doing fix...รักที่จะทำ..ทำเร็วๆ...ได้ผลแน่นอน..ไม่ต้องรอ...และทะเลาะกัน..ว่าแกทำก่อนซิ...อิอ
ขอบคุณค่ะ อาจารย์ ส.รตนภักดิ์
ดีใจที่อาจารย์เข้ามาอ่าน
"ชื่นชมบทกวีของอาจารย์มาก อาจารย์เขียนได้ลึกซึ้งจริงๆค่ะ"
ขอบคุณค่ะ คุณยายธี
ใช่ค่ะคุณยาย รักไม่ใช่แค่รักคนเดียว รักที่จะช่วยเหลือคนอื่นด้วย โลกจะสดใจขึ้นค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณยายที่ให้ข้อคิด
ขอบคุณค่ะ คุณครูมะเดื่อ
ที่ให้ความหมายของคำว่า "ความรัก" ค่ะ