สิ่งที่ทำนำมาถอดบทเรียน "Nurse Network " Yasothon

ช่วงบ่ายวันนี้ได้รับโอกาสเข้าไปร่วมฟัง...การถอดบทเรียนในการทำงานของเครือข่ายพยาบาลจังหวัดยโสธร...

เป็นปรากฏการณ์ที่เยี่ยมยอดและงดงามมาก...ได้เห็นการเชื่อมโยงของการทำงานและโอกาสของการพัฒนา พร้อมทั้งนำ R2R หรือ KM เข้ามาใช้เป็นเครื่องมือร่วมพัฒนาการทำงานที่ชัดเจนและพัฒนายิ่งขึ้น

คำพูดและบทสนทนาเต็มไปด้วยพลังของคนทำงานจริง...ไม่ว่าคณะอาจารย์ที่มาจากคณะสาธารณสุข ม.มหิดลท่านเปิดประเด็นอะไร เครือข่ายก็สามารถแลกเปลี่ยนได้อย่างมีมุมมองอันเกิดจากการสั่งสมจากประสบการณ์การทำงานจริง

ตัวแทนเครือข่ายที่มาร่วม...มีตั้งแต่ระดับจังหวัด โรงพยาบาลชุมชน และโรงพยาบาลส่งเสริมตำบล...

***จุดเด่นที่ถือว่าเป็นจุดแข็ง...คือ การเชื่อมโยงและปฏิสัมพันธ์ภายในเครือข่าย ทีมีทั้งรูปแบบเป็น formal และ Informal. ..

การนำกระบวนการ R2R มาเป็นเครื่องมือร่วมสะท้อนถึงวิถีแห่งวิชาการ...ในวิชาชีพ

นโยบาย...และงบประมาณมีความชัดเจน รวมถึงเป็นจังหวัดนำร่องในการทำ DHS และมีนโยบายกว่า 10 โมเดล...ลงสู่พื้นที่ อาทิเช่น ODOP, DHML, Service Plan. ..เป็นต้น ทำให้การทำงานที่เป็นแบบแยกส่วนมาหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวมากขึ้น

แต่ที่สำคัญที่ข้าพเจ้าจับใจได้ ...คือ หัวใจอันเป็นพลังแห่งการทำงานที่ไม่ย่อท้อของทุกคน

"พยาบาลทำงานมาก...แต่การนำเสนอถึงผลงานเพื่อความดีความชอบของตนเองนั้นน้อยมาก"...แต่ข้าพเจ้าก็เชื่อมั่นว่าทุกคนอดทนและตั้งใจ...ทำ ถึงแม้ว่าจะได้รับรางวัลตอบแทนหรือไม่...

อาจารย์ที่นำถอดบทเรียน...สะท้อนข้อมูลคืนกลับให้เห็นว่า

รูปแบบการทำงานที่นี่มาจากปัญหาที่เกิดขึ้นจริงในพื้นที่

มีกระบวนการวิเคราะห์อย่างเป็นระบบ...นำไปสู่การวางแผนชัดเจน

ทำให้สามารถดึงศักยภาพที่มีมาใช้ได้บวกกับองค์ความรู้...

และที่สำคัญ...มีการวัดผลลัพธ์ชัดเจน

แต่ยังสามารถพัฒนาเพิ่มเติมได้อีกในเรื่องการนำไปเชื่อมกับเรื่องการวิเคราะห์ต้นทุน การเขียนบันทึกเผยแพร่ผลการทำงานสู่สาธารณชน

จากปรากฏการณ์ดังกล่าวในวันนี้

สิ่งที่สามารถเข้าไปเชื่อมโยงต่อยอดได้...คือ concept "สิ่งที่ทำนำมาถอดบทเรียน เชื่อมสู่งานวิชาการ"...คนทำงานมีประสบการณ์มากมายจนอาจเกิดเป็น Tacit knowledge แต่สิ่งที่ยังอ่อนอยู่คือ...การถ่ายทอด เผยแพร่ และบันทึกเก็บไว้

ถ้าสามารถนำ KM หรือ R2R. .มาเสริมเข้าไปจะเกิดพลังอย่างมหาศาลในหัวใจคนทำงาน...แม้ทุกข์ก็จะเกิดปิติสุขในชีวิตอย่างบอกไม่ถูก

...

ใคร่ครวญ

๑๙ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๘