บันทึก ๑๘ ก.พ.๒๕๕๘ เหตุแห่งการตัดสินใจที่พระเตมีย์..เลือกใช้ ในอันที่จะไม่ต้องกลับไปเกิด (ในนรก) จึงสามารถนำพลังยิ่งใหญ่สยบเหตุที่จะพาเกิด
ด้วยอุปมามวลดอกไม้งาม
หากไม่เอื้อมมือข้าม..หมายเด็ดใส่กระถาง
รู้แท้ ดูแลไม่เป็น ทุกช่องทาง
ที่เปิดกว้าง ล้วนแต่หนทางทุกข์ ใช่สุขใจ
ดอกไม้บาน เต็มใจ ให้เอื้อมเอื้อ
มีใจเกื้อเพียงคบหา ทุกมิตรใหม่
เป็นเกลอ ร่วมประดับโลก เด่นกว่าใด ?
เป็นภราดร ชัดแท้แจ่มใส อย่างอิสระให้โลกเห็น เด่นเอย
อุปมาเรื่องราว
พระเตมีย์... เป็นพระราชโอรสแห่งกษัตริย์
มวลดอกไม้...คือโลกธรรมที่ครบพร้อมหอมหวานได้แน่ ๆ ในฐานะรัชทายาท
ไม่เอื้อม...เพราะระลึกชาติได้ว่า เห็นโลกธรรมเหล่านั้นพาตกนรกจึงเป็นใบ้ซะเลย
ภราดรภาพ...เป็นผลแท้สามารถพ้นภัย ที่จะต้องครองเมือง โดยสามารถบรรพชา
บันทึกคำคมคำคิด... " เมื่อความมิจฉาทิฐิอย่างหนักที่ทุนนิยมสามานย์ เขาใช้เทคโนโลยีฮาร์ทแวร์และซอฟแวร์ โปรแกรม เป็นเครื่องมือที่หมายครอบงำ ครอบครองจนถึงขั้นนำสู่การทำลาย... " จิตวิญญาน ที่เป็นประธานทุกสิ่งทั้งปวง " นั่นก็หมายถึงตัวเขาเองด้วย โดยเขาไม่รู้... เขาจึงสามารถแทรกซึมเข้าถึงทุกซอกทุกมุมในโลกอย่างสุดลึกและหนักหน่วง...
เหล่าพระอาริยะเจ้าทุกผู้ที่ปฏิบัติกิจ... ณ ชาติปัจจุบันผ่านกึ่งพุทธกาลบัดนี้ จึงจำต้องใช้พลังและการประมาณ...อย่างรอบคอบมั่นคงสม่ำเสมอ...ด้วยจักต้องพบและเผชิญความเข้าใจผิด เผชิญการใส่ร้าย ป้ายสี จ้องขย้ำเล่นงาน เพื่อที่จะทำการพลิกฟื้นอย่างสุดสามารถ ฝ่าวิกฤติ...ฯลฯ เข้าช่วยมวลมนุษยชาติในโลกด้วยพลังสัมมาทิฐิที่แจ่มชัด "
ไม่มีความเห็น