วันที่สิบแปด- พยายาม
วันที่สิบแปด- พยายาม
วันศุกร์ที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558
วันศุกร์รอบนี้เวียนมาถึงเร็วมาก ตามที่วางไว้ คำนวณออกรายงานยาที่วิเคราะห์ไว้ หรือไม่ก็ลงตัวอย่างที่เหลือ 6 ตัวอย่างใน Lot นี้ ติดตามเอกสารราชการ ที่ต้องร่วมทีมตรวจเยี่ยมวันจันทร์
พอลงมือจริง ๆ วันนี้ การติดตามเอกสาร มีประเด็นที่ต้องร่วมวางแผนหลายเรื่อง เพราะเกี่ยวกับผู้ใหญ่หลายท่าน ประสานให้ข้อมูลกันหลายรอบ รู้สึกกังวลใจบ้าง แต่ก็สำเร็จด้วยดี แม้จะเป็นแทบจะเรื่องสุดท้ายที่ปิดได้ก่อนออกจากสำนักงาน
การคำนวณและวิเคราะห์ยา ไม่ได้แตะทั้งสองอย่าง เพราะประเมินตนเองแล้ว บนข้อจำกัดนี้คงจะต้องเว้นไว้ก่อน
มีภารกิจพิเศษ สำรวจสินค้า ซึ่งก็ได้ข้อมูล นำมาให้ครูพิจารณา แต่หนูก็ไปพลาดท่าให้กิเลสได้กระเป๋าเป้มาใบหนึ่ง แม้จะคิดทบทวนว่า จะลองปรับเรื่องการ แพ็คกระเป๋าเดินทางเวลาไปทำงาน ให้เป็นเป้ แทนใบเก่าที่ พังไป
(แต่ก็ยอมรับกับตนเองว่า เหตุผลดูดี แต่เป็นกิเลส)
ตอนนี้รองเท้าทำงาน ลงตัวแล้วกับตนเองที่รวม 2 คู่ทั้งรองเท้าออกกำลังกายและทำงาน เป็นอันเดียวได้ การเดินทางก็สบายขึ้น ได้มาเพราะครั้งหนึ่งครูเคยชี้รองเท้าใครคนหนึ่งที่สนามบินให้ดู เลยกลับมาย้อนทวนกับตนเอง เลยได้คู่ที่ใช้ปัจจุบัน
มาถึงกระเป๋าเป้เมื่อได้มาแล้ว เอายังไงดี ได้กระเป๋าจากพี่ลูกหนูเป็นของขวัญปีใหม่ ใช่อย่างที่ใจอยากได้ เพราะอยากได้ใบเบา ๆ สำหรับใส่เสื้อผ้า ดึงออกได้สะดวกมีซิป แล้วเป้ก็หิ้วใส่โน้ตบุ๊คไปทำงานได้ เสื้อผ้าก็อยู่ในกระเป๋าใบที่พี่ลูกหนูให้ดึงออกไว้ ณ ที่พัก กระเป๋าแบบพับ ๆ แบบนี้เห็นครูใช้แล้วน่าจะสะดวกดี เลยจะลองเอามาปรับใช้กับตนเองบ้างค่ะ แม้จะรู้สึกว่า น่าจะลงตัว แต่ก็เป็นอะไรที่อยู่นอกแผนที่วางไว้ค่ะ สิ่งที่ต้องมองหาคือ กระเป๋าสายไฟต่าง ๆ ถ้าเก็บเป็นที่เป็นทางน่าจะ ลงตัวกว่านี้ ในความพลาดท่า แต่ว่าก็พอปรับได้บ้างค่ะ
ประทับใจอะไร วันนี้คล้าย ๆ วันธุรกรรมออนไลด์ สั่งของทางเน็ตให้ครู เรียบร้อย ได้เรียนรู้เข้าใจ ที่เหลือก็เพียง รอคอย อยู่ดี ๆ แม่โทรมาว่าจะกลับละ อยากให้ช่วยดูเรื่องตั๋วกลับให้ ใจหนูไม่อยากให้ท่านนั่งรถตู้เพราะจะเหนื่อย การนั่งรถบัสนั่งสะดวกเพราะจอดหน้าบ้านเราเองได้เลย อาจจะลำบากเพียงการซื้อตั๋ว และเดินทางไปหมอชิต พอตรวจสอบแล้วสามารถซื้อต็วออนไลด์ได้ แต่ต้องก่อนสิบโมง แม่และน้าปรึกษากัน แล้วก็ตกลงให้หนูช่วยดูแลเรื่องตั๋ว บอกเลยว่า "รู้สึกเยี่ยมมากค่ะ"
การจัดการแบบนี้เหมือนได้รับการสอนและบ่มเพาะมาอย่างดีจากครู ท่านให้ฝึกทำ ฝึกคิด ฝึกหาช่องทางที่เหมาะสม หนูปรับช่องทางหลายช่องทางเหมือนกัน กว่าที่จะมาจบที่การโทรสั่งจอง แล้วเป็นการทำ แบบไม่ใช่เอาแต่ใจตนเอง เป็นการทำไป ปรึกษาแม่และน้าไปเพราะท่านเป็นผู้เดินทาง ถ้าเป็นเมื่อก่อนเหรอค่ะ หนูไม่สนใจตั้งแต่แรกแล้ว อยากทำอะไรก็ทำกันไป เพราะหนูชอบคิดว่า
"ทุกคนก็พึ่งตนเองได้ หนูไม่เห็นต้องไปยุ่งเลย"
แต่วันนี้ ใจเรื่องนี้ครูบ่มเพาะมาจน พอเห็นช่องทางแล้วลงมือทำอย่างที่ ครูสอน
ได้ผลเยี่ยมมากกับตนเองค่ะ ถ้าท่านไม่สอนมา ทำไม่เป็นแน่ๆ
ไม่เกิดช่องทาง ไม่เกิดการฟัง ไม่เกิดการร่วมคิด ร่วมทำ ไม่เกิดการทดลอง
คิด ๆ ก็ขำดีค่ะ ทดลองทำหลายอย่าง แต่สุดท้ายก็จบแบบนี้ ซึ่งทุกคน "พอใจ"
ประทับใจอีกเรื่องก่อนออกเดินทาง "มีงานเข้า" แทรกให้ต้องใช้ความคิด ต่อยอด ให้ข้อมูล รวมถึงการขอข้อมูล ณ นาทีนั้น พยายาม มองใจตนเอง เผลอปุ๊บ บีบปั๊บ พอทุกอย่างจบปิด เรียบร้อย ก็เหมือนใส่เกียร์เร่งเต็มพิกัด ระหว่างทางครูเมตตา โทรมาให้กำลังใจ ใจแบบนี้เยี่ยมมาก ๆ เลยค่ะ ครูเมตตาเสริมกำลัง ไปรับเด็ก ๆ วันนี้ มีกัน 4 คน ซึ่งแต่ละคนก็ดูสนุกสนาน มีความสุข
ความเห็น (1)
I see you have more time to do more things now.
maybe we can talk --small talks and trivia-- ;-)
Good to see you enjoying your self in your 'family'.