วันที่ 62 กีฬาสีหรรษา มหาป่วย... (21/1/2558)

สัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์แห่งกีฬาสีก็ว่าได้ เพราะเวลาที่เหลืออีกสามวัน ล้วยแล้วแต่เป็นกิจกรรมกีฬาสีทั้งสิ้น ไม่มีการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนใดใด ทำให้ผมต้องงดสอนเด็กไปอีกสามวัน แต่ถูกชดเชยด้วยความสนุกจากงานกีฬาสีแทน หากไม่เกิดปัญหาขึ้นเสียก่อน

ย้อนกลับไปเมื่อสองวันก่อน ในวันที่ต้องไปยืนรอรับเสด็จนั้น ผมเริ่มมีอาการปวดเนื้อปวดตัว ไอ และหายใจร้อน ใช่ครับ มันเป็นอาการของไข้หวัด และแน่นอน อีกวันต่อมาผมก็ล้มป่วยจริง ๆ ที่ต้องใช้คำว่า ล้มป่วย ก็ด้วยเหตุที่ว่า ผมป่วยหนักจนล้มจริง ๆ ล้มทั้งยืนด้วย เพราะต้องตากแดดนานและอาการไข้ก็ขึ้น ทำให้อยู่หน้าก็มืดกระทันหัน ตั้งแต่ผมเกิดมา นี่เป็นครั้งแรกที่หน้ามืดจนเป็นลม

และในวันนี้ ผมเองมีหน้าที่เป็นกรรมการตัดสินกีฬาปิงปองและฟุตบอล ทำให้ต้องตากแดดอีกครั้ง เห็นผู้คนรอบข้างรู้สึกสนุกกันยกใหญ่กับงานกีฬาสี แต่ผมเองกลับรู้สึกอยากนอนเป็นที่สุด กีฬาสีหรรษา แต่ผมกลับดันป่วยหนักเสียนี่ ไม่สนุกกับงานเอาเสียเลยจริง ๆ