ชีวิตที่พอเพียง : ๒๓๑๙. เพราะขาดความรู้ จึงจ่ายเพิ่ม
ความรู้เป็นมายา สังคมที่จะอยู่รอดและอยู่ดี ต้องรู้เท่าทันความรู้
นั่นคือ AAR ของผม หลังการประชุมคณะกรรมการพัฒนาระบบวิจัยสุขภาพ ครั้งที่ ๑ เมื่อบ่ายวันที่ ๒๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๗ ที่ผมทำหน้าที่ประธาน คณะกรรมการชุดนี้ลงนามตั้งโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวง สาธารณสุข ในฐานะประธานคณะกรรมการสถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข
คณะกรรมการชุดนี้มีหน้าที่เสนอกฎหมายเพื่อวางรากฐานระบบวิจัยสุขภาพของประเทศ เป็นอีกก้าวหนึ่งของประเทศไทยที่จะยกระดับความเข้มแข็งของระบบวิจัยของประเทศ ซึ่งในกรณีนี้ คือการวิจัยเพื่อยกระดับระบบสุขภาพ โดยหวังผลกระทบใหญ่ๆ ๓ เป้าหมายคือ (๑) สุขภาวะของคนไทยทั้งมวล (๒) ธุรกิจด้านบริการและผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพของประเทศ (๓) ความเข้มแข็งของการวิจัยพื้นฐานเพื่อหนุนข้อ ๑ และ ๒ และเพื่อผลิตนักวิจัยระดับคุณภาพสูง
คำพูดของกรรมการที่กินใจผมที่สุดคือคำของ ศ. นพ. จรัส สุวรรณเวลา ที่บอกว่าความรู้สากล ไม่เพียงพอสำหรับการยกระดับระบบสุขภาพไทย หรือในบางกรณีความรู้นั้นก่อผลลบด้วยซ้ำ เพราะเป็นความรู้ที่ไม่เหมาะต่อบริบทของเรา หรือในบางกรณี เป็นความรู้เพื่อหาผลประโยชน์จากเรา
ระบบสุขภาพไทย พัฒนาก้าวหน้าต่อเนื่อง มาจนอยู่ในสภาพที่ซับซ้อนมาก ต้องการความรู้ตามบริบท ของความซับซ้อนที่จำเพาะ แบบของเราเอง การนำความรู้สากลมาใช้จึงต้องใช้อย่างมีสติ ตระหนักในลักษณะจำเพาะของบริบทไทย และใช้อย่างมีปัญญา มีการปรับให้เหมาะสมต่อบริบทไทย และเมื่อใช้แล้ว ก็มีการติดตาม ประเมิน ตรวจสอบ ว่าได้ผลตามที่มุ่งหวังหรือไม่ จะต้องมีการปรับวิธีการอย่างไรอีก
กิจการสาธารณะของไทย ในหลายกรณี มีความสูญเปล่า หรือสิ้นเปลืองโดยใช่เหตุอย่างมากมาย เพราะขาดความรู้ในเรื่องนั้นอย่างแท้จริง หลงนำเอาความรู้สากลมาใช้อย่างขาดสติ และขาดปัญญา
เรากำลังหาทางเสนอร่างกฎหมายตั้ง "สำนักงานส่งเสริมและสนับสนุนการวิจัยสุขภาพ" โดยเสนอให้ "จุติ" สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข (สวรส.) เกิดใหม่เป็น สำนักงานส่งเสริมและสนับสนุนการวิจัยสุขภาพ เพื่อสร้างความเข้มแข็งให้แก่ระบบสุขภาพ ทั้งผลลัพธ์สุดท้ายที่สุขภาวะของคน และที่การทำมาค้าขายด้านสุขภาพ คือสร้างความรู้ป้องกันการจ่ายเพิ่มเพราะความไม่รู้ และเพื่อหารายได้เพิ่มจากระบบธุรกิจเพื่อสุขภาพ
จุติ แปลว่า ตายเพื่อไปเกิดใหม่ ซึ่งโดยทั่วไป เกิดในสภาพที่ดีกว่าเดิม
วิจารณ์ พานิช
๒๑ พ.ย. ๕๗
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น