วันสึนามิที่อีสาน


วันนั้นพวกเราพาผู้นำชาวบ้านจาก อ.ดงหลวงข้ามฝั่งโขงไปศึกษาดูงานที่เมืองสะหวันนะเขด สปป ลาว ไปชมตลาดสดว่ามีสินค้าอะไรวางขายบาง คุยกับแม่ค้า ระบบการผลิต การส่งสินค้าเกษตรเข้าตลาด ดูสินค้าอุปโภค บริโภคอื่นๆที่นำเข้าจากไทย จีน เวียตนาม สิงคโปร์ มาเลเซีย

เสร็จแล้วเราไปคณะทั้งหมดไปเยี่ยมคารวะท่านกงสุลใหญ่ประเทศไทยประจำสะหวันนะเขดท่านเมตตาเลี้ยงอาหารกลางวัน และบรรยายให้เห็นภารกิจของสถานกงสุล ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับสินค้าต่างๆ และความร่วมมือระหว่างประเทศต่างๆ

เมื่อเสร็จสิ้น เราถ่ายรูปร่วมกันที่หน้าสถานกงสุลใหญ่ประเทศไทยประจำสะหวันนะเขด แล้วเราก็เดินทางข้ามฝั่งโขงกลับเข้าสู่ประเทศไทยที่ท่าเรือมุกดาหาร เราคุยกันว่าขึ้นฝั่งแล้วเราจะรีบกลับขอนแก่นเพื่อพาลูกสาวไปงานเลี้ยงส่วนตัวกันให้เต็มที่เลย

ระหว่างนั่งเรือในลำน้ำโขงนั้นมีข่าวด่วนออกไปทั่วทุกสื่อที่เรามีติดตัวว่าเกิดสึนามิขนาดใหญ่ที่ฝั่งอันดามัน ก่อให้เกิดความเสียหายมหาศาล มีคนล้มตายมากมาย..ฯลฯ... ข่าวนี้กระจายอย่างรวดเร็วในเรือลำนั้นก่อนที่จะเข้าเทียบท่ามุกดาหาร ทุกคนให้ความสนใจและถามไถ่กัน โดยเฉพาะชาวบ้านถามว่า สึนามิมันคืออะไร...

แผนงานเลี้ยงเราล้มเลิกโดยการตกลงร่วมกัน เห็นชอบร่วมกัน เราเฝ้านั่งหน้าจอทีวี เปิดวิทยุ เพื่อติดตามข่าวคราวสึนามิ เพราะเราก็มีญาติที่ประกอบกิจการในพื้นที่อันดามัน..

ลูกสาวที่บ้านขอนแก่นบอกว่า ไม่เป็นไรหรอกงดงานเลี้ยงไปก่อน ค่อยไปจัดรวมกับปาปาอีกสองวันก็ได้

วันที่ 26 ธันวาคม เป็นวันเกิดขอเธอครับ.....

คำสำคัญ (Tags): #สึนามิ
หมายเลขบันทึก: 583140เขียนเมื่อ 26 ธันวาคม 2014 22:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 ธันวาคม 2014 22:47 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

เมื่อสิบปีที่แล้ว..นั่งอยู่ในโรงแรม.คนเดียวในเสียมเรียบประเทศเขมร(ท้องเดินไม่สบายมากวันนั้น..เลยได้ยินข่าว..สึนามิจากโทรทัศน์)..บวกกับความรู้สึกวันนี้..กับวันนั้นที่ผ่านไป..ได้เห็นความล่มสลาย..ของวัฒนธรรม.เก่า อังคอวัตรและอารยะธรรมสมัยใหม่...มันสูญสลาย.แต่..ธรรมชาติยืนยงไปกับกาลเวลา..ค่ะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท