ชีวิตที่พอเพียง : ๒๓๑๓. ควงสาวเที่ยวเยอรมนี ๑๑. AAR



ได้เที่ยวเต็มๆ ๑๑ วัน เที่ยวกันเองสองคน เตรียมตัวเอง ตอนไปเที่ยวก็แก้ปัญหากันเอง สนุกและท้าทาย

ได้เห็นสภาพโลกาภิวัตน์ในเยอรมนี ที่ลักษณะประชากรมีความแตกต่างหลากหลายมาก มีคนตะวันออกกลางมากอย่างน่าตกใจ ยิ่งนับวันโลกก็จะไม่เหมือนเดิมมากขึ้นเรื่อยๆ

เราไปเที่ยวชมบ้านเมือง ทำความเข้าใจโลก สังคม และผู้คน เที่ยวแบบคนแก่ ที่กำลังของร่างกายมีน้อย ตรากตรำได้ไม่มาก ไม่มีเป้าหมายซื้อของ

ไปหาประสบการณ์ และมีโอกาสทำผิดพลาดแปลกๆ เพื่อการเรียนรู้ ดังตัวอย่างผมเอาป้ายบอกให้เจ้าหน้าที่โรงแรมทำความสะอาดห้องได้แล้ว แต่กลับข้างผิด กลายเป็นอย่ารบกวน กลับจากเที่ยวตอนเย็นห้องจึงไม่ได้รับบริการ

เช้าวันที่ ๒๑ ตุลาคม ผมถ่ายน้ำแร่อัดแก๊สจากขวดที่โรงแรมโมโนโพลจัดให้ฟรี ลงในขวดน้ำสิงห์ประจำเป้ที่เอามาจากกรุงเทพ แล้วไปเปิดดื่มในรถไฟไปเบอร์ลิน พอเปิดฝาเสียงแก๊สดันออกมาดังโพล้ะ และมีน้ำกระฉอกออกมา

เมืองต่างๆ ในเยอรมนีไม่สะอาดอย่างที่คิด มีคนสูบบุหรี่มาก นอกอาคารต้องเดินฝ่าควันบุหรี่ ตามทางเท้ามีก้นบุหรี่ทิ้งเกลื่อน และระหว่างเดินเที่ยว เห็นหญิงสาวเข็นรถเด็ก พร้อมกับตนเองก็สูบบุหรี่ไปด้วย จะเห็นว่าคนในเยอรมันเป็นเหยื่อของธุรกิจบุหรี่จำนวนมาก นอร์เวย์สะอาดกว่ามาก และคนสูบบุหรี่ก็น้อยกว่า

ด้านดีหลากหลายด้านคือวัฒนธรรมการใช้จักรยานในการเดินทาง มีเลนจักรยานทุกถนน สัญญาณไฟบริการ ๓ ฝ่าย คือรถยนต์ จักรยาน และคนเดิน มีบริการทัวร์จักรยานด้วย และมีที่จอดจักรยานให้บริการทั่วไป เป็นวัฒนธรรมสร้างเสริมสุขภาพ และช่วยลดผลต่อการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ รวมทั้งลดความคับคั่งบนถนน

คนเยอรมันอัธยาศัยดี ช่วยเหลือดีมาก ในการที่เราไปขอความช่วยเหลือถามทาง

ผมประทับใจความเป็นสังคมแห่งความไว้เนื้อเชื่อใจระหว่างกัน (mutual trust society) ทำให้ระบบต่างๆ สะดวก รวดเร็ว ไม่ยุ่งยาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งการ เช็ค-อิน และเช็ค-เอ๊าท์ของโรงแรม เอาบัตรหรือกุญแจไปคืน เขาเช็คคอมพิวเตอร์ ก็จบ ไม่ต้องโทรศัพท์ไปแจ้งเจ้าหน้าที่ไปตรวจมินิบาร์ และต้องรอ ๕ - ๑๐ นาที อย่างในบ้านเรา ซึ่งน่าจะเป็นสังคมที่คนไม่ไว้ใจกัน หรือไว้ใจไม่ได้

การไปเที่ยวครั้งนี้ เป็นการเที่ยวสองฤดูโดยไม่ได้ตั้งใจ คือตอนไปเป็นปลายฤดูใบไม้ผลิ ตอนใกล้กลับเป็นฤดูหนาว ซึ่งก็หนาวลงไปจริงๆ รวมทั้งบรรยากาศมัวๆ ไม่สดชื่น เราสวมเสื้อ ๕ ชั้น ออกไปเดินเล่นพอไหว สาวน้อยยืมเสื้อโค้ทหนามากของลูกสาวเอาไปด้วย ใช้ได้ผลดี

เราซื้อเสื้อหนาว ยูนิโคล ซึ่งคนขายบอกว่าใช้ได้ในช่วงอุณหภูมิ ๑๕ องศาเซลเซียส เราพบว่า แม้อุณหภูมิแถวนั้น ก็ยังต้องใช้เสื้อหนาวอื่นช่วย แต่เสื้อหนาวยูนิโคลนี้ เบาและสวมสบายดีมาก ของสาวน้อยสีชมพูสวยเด่น ถ่ายรูปขึ้น

การขนเสบียงอาหารง่ายๆ ไปกินช่วยประหยัดเวลา และช่วยการพักผ่อนในโรงแรมสำหรับคนแก่ ได้กินอาหารสุขภาพ รวมทั้งประหยัดอย่างยิ่ง ขาไปเราขนอาหาร ขากลับขนลูกพลับสด เอามาฝากลูก

วันที่ ๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๗ ผมพบ ศ. ดร. เจตนา นาควัชระ ซึ่งเพิ่งกลับมาจากไปทำวิจัยที่เบอร์ลินอยู่เดือนครึ่ง และในช่วงหลายปีที่ผ่านมาท่านไปทำวิจัยที่เยอรมนีทุกปี ผมถามท่านว่า การรวมชาติเยอรมันตะวันออกกับตะวันตกเป็นเนื้อเดียวกันหรือยัง ท่านบอกว่ายัง คนเยอรมันตะวันออกยังได้ค่าจ้างงานต่ำกว่าคนเยอรมันตะวันตก และท่านบอกว่าการแยกประเทศมีผลต่อคุณภาพของมหาวิทยาลัยด้วย ทำให้มหาวิทยาลัยคุณภาพสูงไปกระจุกอยู่ทางใต้และตะวันตกของประเทศ


วิจารณ์ พานิช

๒๐ ต.ค. ๕๗ ปรับปรุงเพิ่มเติม ๒๒ พ.ย. ๕๗


หมายเลขบันทึก: 582872เขียนเมื่อ 21 ธันวาคม 2014 08:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 ธันวาคม 2014 08:15 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท