บันทึก 10 ปี สึนามิ (5)
ภาระกิจแรกตามหา ผอ.CARE เนปาล...
วันที่ 2ึ7 ธค.2547 รุ่งขึ้นหลังสึนามิ ผมจัดทีมลงพื้นที่ทันที ภูเก็ต กระบี่ พังงา และระนอง ส่วนผมมีเป้าหมายที่ อ.คุระบุรี จ.พังงา หนึ่งเพราะเคยทำงานในพื้นที่นี้ สองตามหา ผอ.องค์การแคร์ ประเทศเนปาล ที่พาครองครัวมาพักผ่อนที่เกาะพระทอง อ.คุระบุรี ด้วยมีไม่กี่แห่งที่เป็นจุดประสานงานช่วยเหลือผู้ประสบภัย เก็บศพและค้นหาผู้รอดชีวิต ผมเจอภรรยาและลูกๆของ ผอ.แคร์ในค่ำคืนนั้นของวันที่เดินทางไป แต่ทุกคนยังไม่ทราบชะตากรรมของผู้เป็นสามีและพ่อ ทุกวันครอบครัวนี้จะพากันออกตะเวนเรือค้นหาไปทั่วพื้นที่ใกล้เคียงเกาะพระทอง ส่วนผมและทีมงานตะเวนเก็บข้อมูล ประเมินพื้นที่ พร้อมสืบหาตามสถานที่เก็บศพในพื้นที่ต่างๆสุดท้ายมีผู้พบศพที่คาดว่าจะใช่ ผอ.CARE เนปาล ใกล้เกาะพระทองนั่นเอง
ภาระกิจแรกของผมจบลงที่งานณาปนากิจศพ ผอ.CARE แบบชาวพุทธตามศาสนาที่ ผอ.CARE และครอบครัวยึดถือ เป็นเรื่องน่าเศร้าพอควร แต่นั่นทำให้ทีมงานมูลนิธิรักษ์ไทยได้เดินทางไปทั่วเกือบทุกพื้นที่ที่ประสบภัยสึนามิ และเริ่มต้นทำงานช่วยเหลือและฟื้นฟูพื้นที่ประสบภัยเป็นเวลากว่า 7 ปี ...และที่สำคัญทุกๆชุมชนยังเป็นภาคีในงานพัฒนากันมาจนถึงปัจจุบัน
โครงการศึกษาบทเรียนการฟื้นฟูพื้นที่ภัยพิบัติผ่านกองทุนฟื้นฟูหลังสึนามิ โดยมูลนิธิรักษ์ไทยร่วมกับเครือข่ายกองทุนฟื้นฟูสึนามิ จ.กระบี่ พังงา ระนอง...
ไม่มีความเห็น