“วงจรเศรษฐกิจล่ม เม็ดเงินรั่ว”

"วงจรเศรษฐกิจล่ม เม็ดเงินรั่ว" โดย มีดสองคม

คนเมืองแพร่จำนวนมากมีคำถามติดอยู่ในใจตลอดมาว่า "ทำไม?บ้านเราถึงความเจริญถึงได้ผ่านเลยจังหวัดแพร่ทุกทีทุกทีไป" สร้างความเสียดายและเสียโอกาสให้กับชาวแพร่เป็นอุทาหรณ์ค้างคาอยู่ในความทรงจำทุกคราวไป โดยจังหวัดรอบๆจังหวัดแพร่ เค้าพัฒนาไปถึงไหนต่อไหนแล้ว ทั้งที่ได้รับเงินงบประมาณสนับสนุนจากรัฐบาลมาเหมือนกันและปริมาณใกล้เคียงกัน ซึ่งแต่ละจังหวัดเมื่อได้รับเงินมาใช้กับกิจการงานภายในจังหวัดเพื่อเป็นการกระตุ้นเศรษฐกิจ สร้างงานและรายได้ให้แก่คนในพื้นที่ ทำให้เกิดการจับจ่ายใช้สอย เมื่อมีเม็ดเงินหมุนเวียนภายในพื้นที่ ความคุ้มค่าในการลงทุนก็มีมาก ผู้คนกล้าลงทุน ดึงดูดการพัฒนาและความเจริญเข้ามาในจังหวัด แต่ทำไมสิ่งเล่านี้มีน้อยมากในพื้นที่จังหวัดแพร่

ซึ่งในปี พ.ศ. 2556-2557 จังหวัดแพร่มีการจัดงานเทศกาลประเพณีต่างๆหรืองานอิเว้นใหญ่ทุกเดือน รวมถึงมีโครงการระยะยาวต่างๆเกิดขึ้นมากมาย เพื่อกระตุ้นการใช้จ่ายและเศรษฐกิจภายในจังหวัด จากข้อมูล "จังหวัดแพร่เป็นจังหวัดที่ประชากรมีรายได้เฉลี่ยต่อหัวต่อปี เท่ากับ 47,830 บาท เป็นลําดับที่ 60 ของประเทศ เป็นลําดับที่ 16 ของจังหวัดในภาคเหนือ" ดังนั้นจึงมีกิจกรรมต่างๆที่ก่อให้การใช้เงิน ไม่ว่าจะเป็นด้านการท่องเที่ยว ด้านการก่อสร้างสาธารณูปโภค การศึกษา การซื้อขาย ฯลฯ ให้เพิ่มมากขึ้นโดยการใช้โครงการจากแผนพัฒนาจังหวัดเป็นตัวขับเคลื่อน เมื่อดูจากแผนพัฒนาแล้วหลายโครงการจะก่อให้เกิดการจ้างงาน การจัดหาวัสดุ สร้างกิจกรรมที่จะแปรเปลี่ยนเป็นรายได้ให้แก่ประชาชนในพื้นที่ แต่เงินจำนวนนี้หายไปจากวงจรระบบเศรษฐกิจของจังหวัดแพร่ได้อย่างไร(งง) ที่เป่าประกาศพูดกันหนักหนาว่าต้องการทำเพื่อพัฒนาจังหวัดให้คนแพร่มีรายได้เพิ่มมากขึ้น แต่หน่วยงานภาครัฐฯผู้ถือเงินงบประมาณโครงการต่างๆในพื้นที่ กับใช้เงินตั้งแต่เงินหลักหน่วยถึงหลักล้านกับกระทำการส่งเสริมเศรษฐกิจของจังหวัดแพร่ด้วยการจัดหาและว่าจ้างงานจากจังหวัดอื่นมาแทนห้างร้านและแรงงานภายในจังหวัดแพร่ เพียงบอกว่าราคาถูกกว่า สะดวกกว่า อ้างว่าอุปกรณ์ ทรัพยากร ประสบการณ์ บุคลากรในพื้นที่ไม่พร้อม ไม่สามารถทำงานได้อย่างที่ต้องการ(หรือไม่เคยคิดจะทำเองเลย จ้างออร์แกนไนซ์สบายกว่า อย่างไรก็มีงานส่งเบิก) และที่น่าโมโหที่สุด คือ อ้างว่าคนในพื้นที่ไม่มีความสามารถพอ ทั้งที่บริษัทออร์แกไนซ์ที่ท่านจัดหามากินเหมารวบงานต่างๆในพื้นที่จังหวัดแพร่ นั้นมาว่าจ้างงานช่วงต่อกับคนในพื้นที่ด้วยราคถูกแสนถูกทั้งนั้น แล้วออกบิลราคาเมืองหลวงที่แพงกว่าความเป็นจริงเบิกกับหน่วยงานที่ว่าจ้าง กอบโกยเงินออกไป โดยนำเงินที่ได้จากภายในจังหวัดแพร่กลับไปเสียภาษียังภูมิลำเนาของบริษัทที่ตั้งอยู่ เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วจะนำเงินภาษีจากไหนมาพัฒนาจังหวัด เมื่อร้านค้า ห้างร้านในบ้านเราแทบไม่มีรายได้ เศรษฐกิจไม่หมุนเวียน การจ้างงานน้อย ปิดกิจการไปตามๆกัน เม็ดเงินรั่วหายจากจังหวัดแพร่ เวลาเกิดปัญหาทีก็จะนำเอกสารตำราต่างๆมาว่า จังหวัดแพร่มีพื้นที่การทำการเกษตรน้อยอ้างโน้น อ้างนี้จะต้องทำตามนี้ ข้อ1,2,3......จึงจะแก้ปัญหาได้ ปัดความรับผิดชอบให้พ้นตัวไปในแต่ละปีงบประมาณ เพื่อทำโครงการเบิกงบใหม่มาใช้แก้ปัญหาเดิมๆ โดยไม่ได้มองถึงความเป็นจริงว่า บุคลากรวัยทำงานของจังหวัดแพร่แทบไม่ได้ทำงานอยู่ภูมิลำเนาเลย เรียนจบปริญญาตรี หวังทำงานเพื่อในบ้านเกิดตามวิชาชีพที่เรียนมา แต่ค่าจ้างจังหวัดแพร่ส่วนใหญ่เพียง 4,500-7,000 บาท(ยกเว้นข้าราชการ) เอากฎหมายมาบังคับตามค่าแรงขั้นต่ำ 300 บาทต่อวันก็สามารถทำได้ ใช้กฎหมายบังคับก็จะเกิดการเลิกจ้างงานไปตามๆกัน ทำให้มันสมองระดับปริญญาตรีขึ้นไปของคนรุ่นใหม่ที่สามารถนำความรู้ที่มีอยู่มาสร้างความเจริญและพัฒนาเศรษฐกิจมาสู่เมืองแพร่คงจะหมดไปในเร็ววันนี้ ด้วยเศรษฐกิจหรืออำนาจเงินที่กลุ่มคนเพียงหยิบมือครอบคุมไว้ หากยังมองไม่เห็นปมปัญหาที่แท้จริงและหาทางแก้ไข ด้วยความคิดใหม่ๆ ทำงานโดยอาศัยทุกสิ่งที่มีในพื้นที่ก่อน วงจรเศรษฐกิจจังหวัดแพร่คงวนเวียนอยู่ที่เดิม ก็คงต้องภูมิใจกับเรื่องราวเดิมๆเมืองอากาศดี เมืองโบราณ เมืองไม้สัก(หมด) เส้นทางผ่านความเจริญ เหมาะพักผ่อนก่อน เกษียณอายุข้าราชการเท่านั้น สาธุ..........เรื่องนี้ต้องขอให้ผู้มีอำนาจพิจารณาดู เพื่อความเจริญของบ้านเรา

[ยายธี]

ชอบค่ะ..(บันทึกนี้)...เมืองไทยมี..ชื่อ..จังหวัดใหม่..ชื่อ.."อำนาจเจริญ.".มิใช่รึ..อิอิ..อะๆ..๕..แพร่อาจเปลี่ยนเป็น..แพร่พันธบัตรเจริญ..อาจ..ช่วยได้...มิให้เม็ดเงินรั่ว..ลงคู..คงได้นะ..