การเจริญสติแบบหลวงพ่อเทียน
โดย พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
ความรู้สึกตัวเกิดขึ้น เมื่อใจอยู่กับเนื้อกับตัว หรืออยู่กับปัจจุบัน
ไม่ส่งจิตออกนอก หรือหลงไปอดีต จมหายไปในอนาคต
เวลาทำอะไร ใจก็อยู่กับงานที่ทำ
จะยืน เดิน นั่ง นอน ก็รู้ตัว
เมื่อกายเคลื่อนไหว ใจก็รู้สึกถึงกายที่เขยื้อนขยับ (แต่ไม่ใช่เพ่งกาย)
เผลอคิดไป ก็รู้ทันความคิดนั้น เรียกง่าย ๆ ว่า
" รู้กายเคลื่อนไหว รู้ใจคิดนึก "
เรื่องนี้พระพุทธเจ้าเคยตรัสสอนว่า
ภิกษุนั้น ย่อมทำความรู้สึกตัว
ในการก้าวไป ในการถอยกลับ
ในการแล ในการเหลียว
ในการคู้เข้า ในการเหยียดออก
ในการทรงสังฆาฏิ บาตร และจีวร
ในการฉัน การดื่ม การเคี้ยว การลิ้ม
ในการถ่ายอุจจาระปัสสาวะ
ย่อมทำความรู้สึกตัว ในการเดิน การยืน การนั่ง
การหลับ การตื่น การพูด การนิ่ง
การฝึกเช่นนี้ จะทำให้มีสติรวดเร็วฉับไว มีสัมปชัญญะต่อเนื่อง
ไม่ลืมไม่หลงง่าย ๆ
ไม่เผลอพลัดเข้าไปในอารมณ์ หรือความคิดฟุ้งซ่าน
ทำให้จิตใจปลอดโปร่ง เบาสบาย มีสมาธิในการทำงาน
ดังนั้นทำงานก็เป็นสุข อยู่ที่ใดก็ไม่ทุกข์ง่าย ๆ
เกี่ยวข้องกับใคร ก็ไม่สร้างปัญหา หรือใช้อารมณ์กับผู้อื่น
นอกจากนั้น
สติยังเป็นเครื่องมือสำคัญ
ในการทำวิปัสสนา
เห็นกายและใจตามความเป็นจริง
จนไม่หลงยึดว่ามีตัวตน
อันเป็นรากเหง้าแห่งความทุกข์ทั้งมวล
อธิบายมาทั้งหมดนี้ คงเห็นแล้วว่า
การเจริญสติและการสร้างความรู้สึกตัวนั้น
ทำได้ทุกที่ทุกเวลา
และมีอานิสงส์มากมาย
ควรค่าแก่การทำ
คัดลอกจากคำสอนของพระไพศาล วิสาโล
ไม่มีความเห็น