ยามเมื่อดอกกุยช่ายบาน

ฉั น มั ก เ ป็ น อ า ห า ร จ า น อ ร่ อ ย

ที่ มี น้ อ ย ค น นั ก จั ก ไ ด้ เ ห็ น

ด อ ก ข อ ง ฉั น เ บ่ ง บ า น เ ช้ า จ ร ด เ ย็ น

เ จ้ า ข อ ง เ ว้ น ฉั น ไ ว้ ใ ช้ ข ย า ย พั น ธุ์

............................................................................

หลายท่านอาจจะคุ้นเคยกับพืชชนิดนี้ "กุยช่าย" ที่สามารถนำมาทำเป็นอาหารจานโปรดได้มากมายหลากหลายเมนู ทั้งต้น ใบ และดอกตูม และหลายท่านอาจติดใจรสชาติของมันกับเมนูในภัตคารหรูในเมนูที่มีกุยช่ายสี ขาว(ซะด้วย)ที่มีราคาค่อนข้างสูง มีหลายท่านเคยถามผมว่า กุยช่ายสีขาวเนี้ยเขาปลูกยังไงเหรอ ผมเองก็นึกสงสัยว่าเจ้ากุยช่ายสีขาวที่เขาเรียกและตั้งเป็นคำถามนี้มันคือ ต้นกุยช่ายสีเขียว ๆนี่แหละที่เราชอบทานกันไม่ว่าจะนำไปผัดหมี่หรือกินกับผัดไทย ทำให้ขาวก็โดยการเอากระถางกระเบื้องทึบๆนำมาครอบไว้ระยะหนึ่งไม่ให้เห็นแสง เดือนแสงตะวัน ครอบทั้งเป็นๆในร่องสวนเลยแหละ จากนั้นก็ตัดต้นเอาไปขาย มีราคาก็เพราะว่ามันต้องใช้เวลาและกระบวนการและแรงงานเยอะก็เท่านั้น ส่วนสารอาหารที่ได้ก็นึกเอาเองก็แล้วกันครับ

ส่วนดอกนั้นชาวสวนจะเก็บกันตั้งแต่เช้ามืดจนสาย ๆเลยก็ว่าได้ การเก็บก็ใช้มือนี่แหละครับล้วงลงไปที่โคนดอกแล้วก็หักมันทีละดอก ทีละดอก และหลายท่านที่คุ้นเคยกับการรับประทานดอกกุยช่ายนี้อาจไม่เคยรู้ ไม่เคยเห็นเสียด้วยซ้ำว่าดอกของต้นกุยช่ายนี้มันเป็นเช่นไร

ณ เย็นวันหนึ่งก่อนตะวันจะตกดินพอจะมีเวลาเดินถ่ายภาพบ้างก็นึกถึงเจ้าดอก กุยช่ายนี้ขึ้นมาก็เลยเดินไปในสวนของญาติกันนี้แหละว่ามีดอกกุยช่ายที่กำลัง บานไหม เพราะปกติเขาจะเก็บดอกทั้งหมดขายไม่ปล่อยให้บาน เว้นเสียแต่ว่าเขาต้องการให้บานเพื่อเก็บเมล็ดทำพันธุ์ ...ผมโชคดีที่เขาทิ้งให้บานเพื่อทำพันธุ์จำนวนหนึ่งเลยได้ภาพเซตนี้มาพอ สมควร

มี หลายเรื่องราวหลายเหตุการณ์ที่งดงามมากมายในชีวิตที่เราพลาดโอกาสได้สัมผัส ความงดงามนั้น บางเรื่องราวไม่ได้ก่อให้เกิดความรู้สึกใดใด แต่บางเรื่องราวกับทิ้งความรู้สึกเสียดายโอกาสนั้นไว้ให้หวนคำนึงทุกครั้ง ที่มีเวลาย้อนระลึกนึกถึงมัน ความเสียโอกาสที่กล่าวถึงนั้น อาจเกิดจากการที่เราพยายามฉกฉวยโอกาสเพื่อเป็นผู้ชนะจากการแย่งชิง เพื่อให้ได้ครอบครองสิ่งที่ต้องการ

เราชอบกลิ่นของจำปี แต่หากปล่อยจำปีบานกับต้นกลิ่นของมันก็จะถูกลดทอนลงและโรยราโดยง่าย เราจึงได้เห็นดอกของจำปีที่เก็บออกมาในขณะยังไม่บาน เราเห็นดอกจำปีในสภาพนั้นเสมอ โดยไม่เคยเห็นดอกของมันเบ่งบานที่ต้นเลยสักครั้งว่ามันงดงามเพียงใด

เราสมหวังที่ได้ครอบครองดอกจำปีและกลิ่นของมัน แต่ภาพแห่งความงดงามยามมันบานอยู่กับต้นเรากลับไม่มีโอกาสพบพาน ...ดอกกุยช่ายก็เช่นเดียวกัน

ความสมหวังอาจทำให้เราพลาดโอกาส โอกาสที่มีเวลาเป็นกลไกขับเคลื่อน
โอกาสที่อยู่ปลายทางแห่งการ...รอคอย
โอกาสที่แม้ไม่มีความสำคัญแต่มันก็คือ...โอกาส
โดยเฉพาะโอกาสแห่งการเรียนรู้
และอาจเป็นโอกาสเพียงครั้งเดียวในชีวิตเราก็เป็นได้

ทิ้ง ร้างการถ่ายภาพนานพอสมควร ทุกครั้งที่ได้ถ่ายภาพรู้สึกเหมือนได้อยู่บนโลกส่วนตัวที่ไม่สนใจสิ่งใดใด ความรู้สึกใดใด ความสุขแม้เพียงครู่ยามที่ได้ในขณะถ่ายภาพก็สามารถสร้างพลังเพื่อการดำเนิน ชีวิตได้มากมาย ความสุขจากการถ่ายภาพ ไม่จำเป็นต้องเดินทางไปไหนมาไหนไกลๆ บางครั้งแค่ถือกล้องเดินไปมารอบๆบ้านก็มีความสุขได้ไม่ยากนักอยู่ที่เราจะ มองเห็นหรือไม่ และมีเวลาให้กับมันหรือเปล่าเท่านั้น

ขอบคุณสำหรับการเยี่ยมชม ทักทายกันกับภาพในบ้านหลังน้อย ๆหลังนี้นะครับ ขอให้ทุกท่านมีแต่ความสุข สุขภาพแข็งแรงนะครับ

[ยายธี]

ชื่นชอบสุดยอดๆรูปสวยๆ

[บุญญฤทธิ์ ผอนวล]

ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆครับ

[ธิ]

สวยมาก ๆ ค่ะ  ชอบ ๆ ๆ   ^_,^