แวะเวียน เวียนแต่...ไม่ได้แวะ โกทูโน อยู่หลายวัน ได้แต่อ่าน
บันทึกของเพื่อน ๆ ยังหาอารมณ์ (ลงตัว ) จะเขียนบันทึกจริง ๆ จัง ๆ
ไม่ได้เลย .... อารมณ์มันหม่น ๆ มัว ๆ เหมือนหมอกลงอ่ะนะ
คืนนี้...ก็ยังไม่กระจ่างใจนัก แต่ก็....ลองเขียนดู
ใจอยากเขียน ... แม้ไร้อารมณ์ ก็ช่างเหอะ....!
ไปนั่งฟัง " เรื่องตื่นเต้น " จากบรรดาวิทยากรที่ให้ความรู้เกี่ยวกับ " งานห้องสมุด"
คราวที่คุณมะเดื่อไปอบรมที่ กทม. ( 12 - 14 ก.ย. 57) ฟังเรื่องเล่าถึงบรรยากาศ
และสภาพของห้องสมุดอันอลังการงานสร้าง ของแต่ล่ะท่านวิทยากรแล้ว.....
บอกได้คำเดียวว่า.....เศร้า....!! อะไรจะขนาดนั้น...! นึกถึงห้องสมุด
ของคุณมะเดื่อแล้ว.....ราวกับ... " ฟ้า...กับ...ใต้บาดาล "
อย่าไปพูดถึงเขาเลยนะ.....เข้าเรื่องดีกว่า....
ก่อนหน้าที่จะถูกส่งตัวไปรับฟังเรื่องเกี่ยวกับห้องสมุด ... ( ก็งง ๆ อยู่ว่า...เราไม่ได้
ทำหน้าที่บรรณารักษ์สักหน่อย เพียงแต่ขออาศัยนั่งทำงาน....แล้วไหง มีชื่อไป
เข้าอบรมได้นะ อย่างคุณมะเดื่อน่ะ เป็นบรรณารักษ์ไม่ได้หรอก....อย่างมากก้อ...
เป็นได้แค่....." บรรณ -หน้า - ยักษ์ " เท่านั้น 5555 )
ทุก ๆ บ่าย ก่อนเลิกเรียน จะมีเด็กหญิง ชั้น ป.2 ป.3 สองสามคนแวะเวียน
มาอ่านหนังสือในห้องสมุดเป็นประจำ แล้ววันหนึ่ง เด็กหญิงกลุ่มนี้ ก็มาบอก
กับคุณมะเดื่อว่า ...." คุณครูขา....หนูอ่านหนังสือให้ฟังนะคะ...."
แล้ววันต่อ ๆ มา เด็กกลุ่มนี้ ก็มาอ่านหนังสือให้คุณมะเดื่อฟังอีก
ต่อมา ก็มีน้องหนู ทั้งชาย หญิง ชั้นอนุบาลสองสามคน เข้ามาในห้องสมุด
และบอกคุณมะเดื่อว่า " ผมอ่านนิทานให้ครูฟังนะครับ "
คุณมะเดื่อมองดูเด็กน้อยอย่างงง ๆ คิดว่าฟังผิดหรือเปล่า เด็กบอกว่า จะอ่านนิทาน
แล้วเด็กอนุบาลอ่านนิทานได้หรือ ยังไม่ทันที่คุณมะเดื่อจะตอบว่าอะไร หนูน้อย
ก็ตรงไปที่ชั้นหนังสือ หยิบหนังสือเล่มเล็ก ที่พี่ ๆ ทำไว้ มา " เล่า เรื่องตามภาพ"
ให้คุณมะเดื่อฟัง ทีนี้ถึงบางอ้อ.....เลย !!
เด็ก ๆ เหล่านีั้ยังคงมาอ่าน และ " เล่า " ให้คุณมะเดื่อฟังอีกทุกวัน คุณมะเดื่อนึก
ชื่นชมเด็ก ๆ กลุ่มนี้ เขามีนิสัยรักการอ่านโดยแท้ และคงต้องการให้ครูได้รู้ว่า
เขาชอบอ่านหนังสือด้วย
สัปดาห์ต่อมา คุณมะเดื่อจึงมองหา " รางวัล " ให้กับเด็ก ๆ กลุ่มนี้
มีอะไรใกล้ตัวบ้าง....ดินสอ ยางลบ ไม้บรรทัด ขนม ฯ ลฯ
แม้แต่ สบู่ แชมพู ที่คุณมะเดื่อเก็บรวบรวมจากโรงแรม
ที่ไปอบรมมาหลาย ๆ ครั้งและ สมุด สบู่ ดินสอ
ที่ผู้ปกครองรวบรวมจาก " เครื่องสังฆทาน " ที่คนนำไป
ถวายพระที่วัด แล้วเอามาให้คุณมะเดื่อ....
ก็เป็นของรางวัลที่เด็ก ๆ เหล่านี้ รับไปด้วยรอยยิ้ม
แล้ววิ่งเอาไปอวดเพื่อน ๆ ....ด้วยความดีใจ
จนถึงวันนี้ คุณมะเดื่อมีสมาชิก " รักการอ่าน....ด้วยใจ " ทั้งน้องหนูอนุบาล
และหนู ๆ ชั้น ป.1 - ป.3 เกือบ 20 คนแล้ว ทำให้พี่ ๆ ป . 4 - ป. 6
สนใจจะอ่านบ้าง คุณมะเดื่อจึงบอกว่า " อ่านได้ แต่ถ้าจะอ่านให้ครูฟัง
ขอเป็น ภาษาอังกฤษละกัน " ทำให้เด็ก ๆ ขอยืมหนังสือนิทานภาษาอังกฤษ
ไปฝึกอ่านที่บ้านกันหลายคน
เด็ก ๆ กลุ่มนี้ ทำให้คุณมะเดื่อคิดกิจกรรมดี ๆ ได้ เปิดเทอมหน้านี้ คงมีกิจกรรมดี ๆ
ให้เด็ก ๆ กลุ่มนี้ได้เพิ่มเสริมทักษะการอ่านมากยิ้งขึ้น และคงเป็นกิจกรรมที่ชักชวน
ให้เด็กอื่น ๆ เข้าห้องสมุดกันมากขึ้นด้วย
นึกไปถึงห้องสมุดที่อลังการที่คุณมะเดื่อได้รับรู้จากการอบรม....อยากได้ห้องสมุด
แบบนั้นบ้าง คงช่วยให้เด็ก ๆ ที่รักการอ่านอยู่แล้ว มีนิสัยรักการอ่านอย่างถาวร
ได้ดีเป็นแน่แท้......แต่....ก็แค่ฝันไป....เท่านั้น....ไม่มีวันเป็นจริงแน่นอน
กับสภาพโรงเรียนอย่างเรา.....ได้แค่นี้ก็บุญแล้ว....เฮ้อออออออ...!!
ชื่นชมความมุ่งมั่นตั้งใจในการส่งเสริมการอ่านค่ะ
หนังสือเป็นเพื่อนเพื่อเตือนจิต
ดักว่ามิตรที่ชั่วมัวความหลง
ห้องสมุดเล็กใหญ่ไม่สำคัญนะคะ สำคัญที่การสนับสนุนให้เด็กๆ ได้อ่านอย่างที่ครูทำนี่ละค่ะ ประทับใจพี่มากจริงๆ
การเล่าเรื่องจากภาพ การอ่านแล้วมาเล่า การเล่าเรื่องของตัวเอง ฯลฯ ทั้งหมดนี่เป็นสิ่งที่ดีๆ ค่ะ ให้กำลังใจนะคะ
สวัสดีจ้ะคุณอร ขอบคุณสำหรับกำลังใจมากมายนะจ๊ะ
หวัดดีจ้ะลุงวอ หนังสือคือมิตรแท้จริง ๆ จ้ะ แต่เดี๋ยวนี้คุณมะเดื่อไม่ค่อยมีเวลาอ่านหนังสือเหมือนเมื่อก่อน ได้แต่ซื้อเก็บ ๆ ไว้ เอาไว้เกษียณแล้วค่อยอ่านจ้าาา 55555
หวัดดีจ้ะพี่นุ้ัย คุณมะเดื่อก็ทำเท่าที่จะทำได้ ในสถานการณ์ที่แสนจะอึดอัดจ้าา ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้คุณมะเดื่อจ้ะ
หวัดดีจ้ะท่านผอ.คนขยัน นั่นแหละความแตกต่างของบ้านนอก และในเมืองละ ยังไง ๆ ก็ไม่มีวันเท่าเทียมกัน ( เหมือนเกณฑ์ที่เขากำหนด ) จ้ะ
-สวัสดีครับ
-ครูดี..เด็กดี..
-ชอบเด็ก ๆครับ
-อ่าน ๆ ๆ ๆ
-ขอบคุณครับ
มีกิจกรรมบ่อยๆ
เป็นการกระตุ้นให้เด็กๆนะครับ
ขอบคุณน้องอาจารย์ขจิต สำหรับกำลังใจจ้ะ ก็จัดกิจกรรมแก้ว่างงานไปเรื่อย ๆ จ้าา อิ อิ
มาให้กำลังใจหนอนหนังสือตัวน้อยๆ ค่ะ