วันที่ 45 วันแห่งความรอยยิ้ม 1/08/2557

วันนี้ท้องฟ้าปกคลุมไปด้วยก้อนเมฆสีดำพายุฝนกำลังจะพัดผ่านเข้ามากิจกรรมยามเช้าก็ยังคงดำเนินตามปกติโดยในวันนี้กิจกรรมเริ่มต้นด้วยการกวาดบริเวณโรงเรียน เข้าแถวหน้าเสาธง ร้องเพลงชาติ เพลงสรรเสริญพระบารมี ต่อด้วยการรับฟังการอบรมจากคณะครูของโรงเรียนเจ้าพ่อหลวงอุปถัมภ์ ๙ โดยในวันนี้ได้มีกิจกรรมตรวจทรงผม เครื่องแต่งกาย 

ในวันนี้ผมได้สอนในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 2/1 และ 2/2 โดยในวันนี้ผมได้สอนในเรื่องเกี่ยวกับเทคนิคการวาดรูปวิวทิวทัศน์ โดยผมสอนให้นักเรียนวาดสิ่งที่เคยเห็นรอบ ๆ ตัว เช่น ภูเขา ต้นไม้ บ้าน แม่น้ำ ถนน เป็นต้น และลงสีให้สวยงามเด็กนักเรียนต่างชื่นชอบเป็นอย่างมากเนื่องจากปกติคุณครูให้วาดลงในสมุดเท่านั้น

เด็กนักเรียนตั้งใจวาดรูปกันอย่างสนุกสนานผมเห็นแล้วผมอดยิ้มไปด้วยไม่ได้ต่างพากันถามข้อข้องใจแล้ววิ่งกลับไปทำต่อผมยอมรับว่าเด็กโรงเรียนแห่งนี้กล้าที่จะถามไม่รู้อะไรจะถามตลอดผมประทบใจเป็นอย่างมาก การเรียนการสอนในชั่วโมงนี้ผ่านไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับความสนุกสนานในการเรียนการสอรมักมีคนกล่าวโดยเสมอว่า เวลาแห่งความสุขมักผ่านไปอย่างรวดเร็วเสมอ

เด็กนักเรียนถึงกับตกใจว่าทำไมเวลาผ่านไปเร็วมากจนมีนักเรียนบางคนถามกับผมว่า ครูโกงเวลาหรอค่ะ ผมแอบหัวเราะไม่ได้ทำให้การเรียนการสอนในวันนี้สนุกสนานเป็นอย่างมากและทำให้ผมมีความสุขตลอดทั้งวันกับคำถามของเด็กตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งทีถามกับว่าผมโกงเวลา 

การเรียนการสอนในวันนี้ทำให้ผมได้รู้ว่า ความสุขในการสอนในบางครั้งนั้นไม่ใช่เห็นแค่นักเรียนทำงานหรือทำการบ้านได้ถูกต้องทุกข้อแต่เห็นเด็กนักเรียนเรียนแล้วมีความสุขสนุกไปกับการเรียนนั้นทำให้ผมรู้สึกมีความสุขอยากที่จะสอนอยู่ที่นี่ต่อไปเรื่อย ๆ