ย้ำเตือน ฝึกฝนในการ

ย้ำเตือนใจ ฝึกฝนใจความดูแลครู

วันอาทิตย์ที่ 21 กันยายน 2557

การเดินทางผ่านไปแล้วหนึ่งวัน เหลือเวลาอีก17 วัน

ไม่สูญเปล่านะ เพราะเชื่อและทำตามครูเมตตา

ผิดก็ทำใหม่ ไม่ใช่ ไม่เสียเวลาจ่ม ไปแก้โลด

อย่างกรณีที่ทำมูลี่ให้ครู แบบแก้ไข

พอแก้แลัวครั้งแรกส่งงานรู้สึกไม่โอเค ก็ลงมือปรับใหม่เลย

บอกเลยว่า ใจหนูรู้สึกกว่า ตายเปล่าเจ้าค่ะ

ไม่ปรารถนาทำกรรม สถานการณ์จริงที่เกิดขึ้น นั้นเหมือนฝัน

แต่บอกเลยว่า สะเทือนใจหนูถึงขั้น ช็อก

วันทั้งวัน มองภารกิจครู คือ โอกาสสั่งสมกุศล เอาให้มากที่สุด

เต็มที่ตอนนั้น

ขอโอกาส ทำตามกำลังที่ใจแลเห็น

ตอนทำความสะอาดกุฎิครู

"ใจระลึกครู แล้วมีเสียงวืา

จงสันโดษในผล แล้วสู้ทนสร้างเหตุ"

อะไรเปลี่ยนจะว่าไป ใจนี้เปลี่ยนะเจ้าค่ะ พอสวดอยู่ข้างใน รู้สึกมีพลัง

แต่อาการเด๋อ ๆ ด๋า ๆ ก็ยังโผล่หน้ามาแบบ แหกทางโค้วแซงบทสวดในใจ

แต่มันก็กลับมาท่องอีกไปเรื่อย

เค้กที่ครูเมตตา ลงมือทำด้วยตัวท่านเอง

ใจน้อมรับมาทั้งหมดแบบ ไม่สงสัย

ใจย้ำเชิ่อมั่นแล้วกับการสวดเรียกสติ

กลับมาบ้าน พร้อมกับขนมในความเมตตาของครู

รู้กับตนเองว่า "ใครได้ทานมีบุญมาก วางขายที่ไหนร้านนั้นขายของดี"

ที่สำคัญ เป็นเค้กสุขภาพไม่ใส่สารกันบูด

มาถึงบ้าน ถุงป้าต้องฟอกใจ

นวดให้พี่สะใภ้แล้วไปนวดให้พี่อ้วน

ตอนไปเยี่ยมลุงหมอน

พี่ชายแม่ป่วยพร้อมกันถึง. 2 คน

พอไปถึง รพ.เยี่ยมแล้วก็นวดรักษาร่างกาย

กว่าจะเสร็จกลับจากรพ.ห้าทุ่มครึ่วพ่อแม่หลับ

ตั้งใจแก้ตนเอง

แม้จะเหนือยแค่ไหน

ก่อนถึงบ้านครูก็เมตตาโทรมาย้ำ

ยังไงหนูก็เดินหน้าเจ้าค่ะสู้ๆ