กศน.ตำบล

ในทรรรศนะของข้าพเจ้า

แนวคิดการจัดตั้ง กศน.ตำบลในยุคของเลขาธิการ กศน.ประเสริฐ บุญเรือง เป็นประโยชน์อย่างแท้จริงที่ทำให้ผู้ที่พลาดโอกาสในด้านการศึกษาได้เข้าถึงการศึกษา โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย มี ครู กศน.ตำบลเป็นตัวจักรสำคัญในการขับเคลื่อน และสร้างขวัญกำลังใจให้กับครู โดยการผลักดันให้เป็นพนักงานราชการ จัดการศึกษาขั้นพื้นฐาน จัดการศึกษาต่อเนื่อง จัดการศึกษาตามอัธยาศัย จัดการศึกษาตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง และงานนโยบายเร่งด่วน ซึ่งแต่เดิมเป็นหน้าที่ของข้าราชการครู ยกเว้นการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐาน

หลังจากปฏิบัติหน้าที่ในการเป็น ครู กศน.ตำบลมาได้ 3 ปี เห็นปัญหามากมาย 

1. การกระจายอำนาจให้กับ กศน.ตำบลยังไม่เด่นชัด 

2. วัสดุ อุปกรณ์  ขาดการสนับสนุนอย่างจริงจัง 

3.ไม่ได้นำเทคโนโลยีมาใช้ให้เกิดประโยชน์ เช่น การรับส่งอีเมล์ ระหว่างตำบล กับ อำเภอ ลดภาระในการเดินทางเพื่่อไปรับหนังสือ 

หรือ การเช็คผลการเรียนทางระบบ ไอที

4. การจัดอาชีพ ซี่งซำ้ซ้อนกับหลายหน่วยงาน และมากเหมือนตำน้ำพริกละลายแม่นำ้

5. บางครั้งต้องไปขอคนเพื่อจัดอาชีพให้ได้ เพื่อใช้งบประมาณให้หมด

สรุป เมื่อต้องส่งทหารออกไปรบ หรือส่งครุไปอยู่ประจำตำบล ต้องระดมสรรพกำลังเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุด เงินของหลวงใช้ให้คุ้มค่า กับที่ประชาชนเสียภาษี ผมเป็นครูตัวเล็กๆ แต่เป็นผุ้ปฏิบัติที่มองเห็นปัญหาอย่างลึกซึ้ง ฝากผู้มีอำนาจช่วยแก้ไข ให้ไปรบไม่ให้ปืนกับกระสุน จะไปสู้อะไรกับใคร หากให้ไปสอน หรือไปจัดกิจกรรม ไม่ให้คุณค่า ไม่ให้ปากกา แปรงลบกระดาน ไม่ให้จานดาวเที่ยม ไมให้อินเตอร์เนต ให้งบประมาณเพียงน้อยนิด อย่าหวังเรื่องคุณภาพ ครู กศน.ตำบลเป็นด่านหน้า ข้าราชการอำเภอ จังหวัดเป็นฝ่ายสนับสนุน ส่งเสริม กำกับ ติดตาม ผู้มีอำนาจหากท่านหวังดีต่อประเทศชาติ ควรสนับสนุน ส่งเสริมอย่างจริงจัง ทั่วถึงและเป็นธรรม