จากงานวิจัยที่ทำสู่การนำไปใช้
จากที่ผ่านมาผมได้เริ่มทำงานวิจัยในหลายเรื่อง ทั้งที่มีคนช่วยทำกันเป็นทีมและทำคนเดียว สิ่งที่ผ่านมาทำให้รู้ว่าเรายังมีข้อผิดพลาดอะไรบ้าง และได้แก้ไขในหลายส่วน เพื่อให้ได้งานวิจัยที่ดีออกมา ซึ่งการที่ได้ออกมาทำให้ผมรู้ว่าผมได้ความรู้อะไรที่นำไปใช้ในชีวตได้ครับ วันนี้ผมมีงานวิจัยที่ทำมาพูดให้คนอ่านฟังว่าเรื่องที่ผมทำมีอะไรที่น่าสนใจ
งานวิจัยเรื่องแรกเป็นงานที่หลังจากจบแล้วได้รับทุนสนับสนุนมาด้วย เป็นงานวิจัยที่ได้รับทุนเรื่องแรกเลยนะครับ อันนี้เป็นงานที่่เกี่ยวกับวิชาที่ตัวเองได้ทำอยู่ และหลังจากทำเสร็จได้รับการตีพิมพ์ เป็นเรื่องเกี่ยวกับผลของการสูบบุหรี่ต่อสมรรถภาพปอด โดยเป็นการศึกษาผลของการสูบบุหรี่ขี้โยต่อสมรรถภาพปอด ซึ่งเก็บข้อมูลจากกลุ่มคนที่สูบบหรี่ขี้โย เปรียบเทียบกับคนที่ไม่สูบบุหรี่ ซึ่งอาจจะมีคนสงสัยว่าบุหรี่ขี้โยคืออะไร บุหรี่ขี้โย คือบุหรี่ที่มวนเองจากใบยาสูบซึ่งจะพบการสูบมาในเขตภาคเหนือของไทย
โดยบุหรี่ขี้โยจะมีส่วนประกอบของใบยาสูบ เปลือกมะขาม และพันด้วยใบตองแห้ง หรือกาบหมาก ซึ่งกำหนดปริมาณที่แน่ชัดไม่ได้ ซึ่งจากการศึกษาในครั้งนี้เราจะพบว่าคนที่สูบบุหรี่ขี้โย จะมีสมรรถภาพปอดที่ต่ำกว่าคนที่ไม่สูบบุหรี่ นอกจากนี้ที่เราได้จากการศึกษาในครั้งนี้ ทุกคนจะบอกว่าสูบบุหรี่ขี้โย เพื่อไล่ยุงนะ ไม่ได้ติดเลย แต่เท่าที่ดูจากผลการวิจัย ค่า FEV1 ของคนที่สูบบุหรี่ทุกคนแสดงให้เห็นเลยว่า คนที่สูบบุหรี่ทุกคนมีภาวะเสี่ยงเป็นโรคถุงลมโป่งพองแต่แค่ยังไม่แสดงอาการเท่านั้นเอง
สิ่งที่ได้นอกจากนี้คือทำให้เราเห็นว่าการที่จะไปบอกว่าบุหรี่ไม่ดีอย่างไร ควรจะต้องทำให้คนที่สูบบุหรี่คนนั้นเห็นด้วยว่าผลที่เกิดขึ้นจะมีอะไรตามมา และส่งผลต่อสุขภาพของเขาอย่างไร สนใจอ่านงานได้ตามไฟล์แนบนะครับVol 2_2555.pdf
ใน ความรู้จากการทำงานที่เหมาะสำหรับคนทั่วไป
ความเห็น (1)
ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ