วันนี้ทั้งวันผมก็ยังคงต้องนั่งทำงานที่นับวันจะยิ่งเหมือนช่างร้านคอมเข้าไปทุกที จุดไหนซ่อมได้ก็ซ่อมจุดไหนซ่อมไม่ได้ก็ส่งคืน คนที่เขาเข้าใจเข้าก็ไม่ว่าอะไรที่เราซ่อมไม่ได้ แต่คนที่ไม่เข้าใจก็ด่า เป็นนักเทคโนนี่มันแสนจะสุดยอดเลย ต้องซ่อมทุก ๆ อย่างให้เป็น สนุกกับการลุ้นว่าจะซ่อมได้หรือเปล่าดีครับ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นหมอที่ไม่ต้องรับผิดชอบชีวิตใคร แต่ต้องรับผิดชอบบรรดาเหล่าสิ่งของเครื่องใช้แทน นับว่าเป็นชีวิตครูที่ดูแปลก ๆ ดีครับ (ไม่ได้ถ่ายรูปเลย เพราะมัวแต่วุ่น ๆ)
ไม่มีความเห็น