๕๓๑. ชีวิต...เราลิขิตเอง
"ชีวิต"
...
ชีวิตมนุษย์ที่เกิดมาบนโลกใบนี้
แต่ละคนต่างเดินทางชีวิตด้วยตัวของเราเอง
ขึ้นอยู่ที่ว่า...ใครจะเดินทางเช่นไร
"ชีวิต" เปรียบเสมือนการเล่นบทละครบทหนึ่ง
มีเรื่องราว ความเป็นมา เป็นไป เป็นเรื่องเป็นราว
บางคนมีบทบาทในการเล่น ได้รับบทสั้น บทยาว
ชีวิตดำเนินไปเรื่อย ๆ ขึ้นอยู่ที่ว่า ใครจะได้รับบทใด
แต่ทั้งนี้..."ชีวิต" ขึ้นอยู่ที่ตัวเราเองที่จะเป็นคนลิขิต
เขียนบทของชีวิตด้วยตัวของเราเอง...
ไม่มีใครเขียนบทชีวิตให้กับเราได้ดี เท่ากับตัวของเราเอง
ฝันที่จะไปให้ถึงกับความสำเร็จ สูงส่ง
ไปได้เพียงใด ก็ขึ้นอยู่ที่ตัวเราจะลิขิตให้เป็นไปทั้งนั้น...
...
...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๗ กันยายน ๒๕๕๗
...
...
"ชีวิต" เราลิขิตเอง...
ก่อนเคยเชื่อในลิขิตฟ้าดิน
ปล่อยชีวิตไปตามโชคชะตา
แต่ฝันไม่เคยถึงฝั่ง
ผิดหวังในใจเรื่อยมา เพราะฟ้าไม่มีหัวใจ
จะเลวหรือดี มันอยู่ที่คน จะมีหรือจน มันอยู่ที่ใจ
ดินฟ้าไม่เคยลิขิต
ชีวิตจะเป็นเช่นไร
อย่าเลยอย่าไปถามฟ้า
ปีนไปให้สูงที่สุด อย่างที่คิดฝันไว้กับใจ
จะยากเย็นเท่าไร บอกใจว่าจะไม่กลัว
ไม่รอให้ฟ้าให้ดินลิขิต ไม่ปล่อยชีวิตให้ผ่านไป
ไม่ว่าจะสูงจะไกลเท่าไหร่ จะไขว่จะคว้าจะฝ่าฟัน บอกใจว่าจะไม่กลัว
ไม่ยอมให้ฟ้าหรือใครลิขิต อยากมีชีวิตที่ใฝ่ฝัน (ที่ใฝ่และฝัน)
ตั้งแต่วันนี้ นี่คือชีวิต ลิขิตของเรา
เปรียบชีวิตเป็นดังบทละคร
จะยอมให้ใครเขียนบทของเรา
ชีวิตจะเป็นเช่นไร ก็ขอให้เป็นเพราะเรา
เรื่องราวที่เราต้องเขียน
...
...
ที่มา : https://www.youtube.com/watch?v=mbBLQT4MbAY
ความเห็น (4)
แม่นแล้วครับ ชีวิต เรา เรา ต้องลิขิต เอง ครับ
ขอบคุณค่ะ อาจารย์ jj 
:)
"มันเป็น..เช่นนั้นเอง"..มองให้เป็น..รู้ให้เห็น..ทำให้เป็น..(แต่..ยากส์...)ที่จะถึง...เส้นผมบังภูเขา...แปลกดีๆๆนะเจ้าคะ...
ขอบคุณค่ะ คุณยายธี 
แต่ถ้าเราสามารถทำได้...ใจเราจะใสเชียวนะคะ :) ระลึกรู้ ระลึกชอบ ระลึกปฏิบัติค่ะ...