วันที่ 46 หลังจากปิดสี่วัน (13/08/2557)

ช้านี้เป็นดั่งที่คาดไว้ หลังจากที่เหล่านักเรียนตัวน้อยได้มีโอกาสหยุดยาวสี่วัน เมื่อได้มาพบหน้าเพื่อนอีกครั้งในวันนี้ ราวกับนกกระจอกกำลังจะกลับเข้ารัง เสียงดังระงมกลบเสียงครูเวณที่พูดอยู่หน้าแถว ต่างคนต่างไม่ฟังใคร เมื่อมีคนเสียงดัง อีกคนก็ต้องดังกว่า ทำให้เช้านี้เริ่มต้นด้วยความวุ่นวายพอสมควร กว่าเหตุการณ์ทุกอย่างจะสงบลงได้ก็กินเวลาไปไม่ใช่น้อย

เป็นประจำของทุกวันพุธที่ผมจะไม่มีชั่วโมงสอน แต่ต้องนอนจมกองเอกสารแทน

วันนี้ทั้งวันจึงหมดไปกับการถ่ายเอกสารคัดลายมือให้นักเรียนทั้งโรงเรียน โชคยังดีที่วันนี้มีเพื่อนครูฝึกสอนมาช่วยกันอีกแรง ทำให้ไม่เหนื่อยมาก แต่ก็ยังคงกินเวลาไปทั้งวันอยู่ดี

"ถ้าเรียนจบไปเปิดร้านถ่ายเอกสาร น่าจะรวยได้นะ เพราะมีประสบการณ์มาเยอะ"