ธนาคารเวลา
สะดุดกับคำว่า "ธนาคารเวลา" ถ้าหากใช้เวลาตามอายุของบรรพบุร
ลองทบทวนธนาคารเวลาดูสักหน่อยว่
สิบปีแรก...หมดไปกับความไร้เดีย
สิบปีที่สอง....หมดไปกับการศึกษาเล่าเรียน ทำความรู้จักการเปลี่ยนแปลงของวัย ฝึกอยู่ร่วมในสังคมต่างเพศ ต่างวัย ต่างวุฒิในเมืองหลวง ทำความรู้จักกับคำว่า "กรุงเทพฯ เมืองฟ้าอมร เมืองหลวงของไทย" และเริ่มรู้จักอิทธิฤทธิ์ของการเมือง รู้จักและเข้าใจลึกซึ้งขึ้นกับคำว่า "สูญเสีย"
สิบปีที่สาม....หมดไปกับการใช้ชีวิต เที่ยวเล่น ทำความรู้จักความหลากหลายของโรงพยาบาล ความหลากหลายของคนที่มีอาชีพในรั้วโรงพยาบาล ทำงานหาเงินใช้หนี้ที่กู้มาเรียน ริอ่านสร้างครอบครัวใหม่ เริ่มบทบาทคุณแม่ลูกสอง รู้จักกับสินค้าเงินผ่อน และห่วงโซ่หมุนเวียนเงินตรา
สิบปีที่ สี่.....หมดไปกับการสร้างฐานะครอบครัวให้เป็นปึกแผ่น เริ่มก้าวเดินและเรียนรู้วิชาจัดการชีวิต ฝึกภาวะผู้นำ สัมผัสชีวิตการงานในบทบาทผู้นำทีม
สิบปีที่ห้า.....หมดไปกับการบำร
สิบปีที่หก.....หมดไปกับการหัวห
ยังเหลือสิบปีอยู่อีก 2 รอบ.....จะหมดไปกับอะไรดี....ปล
หากเวลา คือ หน่วยเงินในกำมือของเราที่เอาไป
หันหลังกลับไปดูการใช้เวลา"สิบป
มีเจ็บปวดบ้างแต่นั่นคือการเรีย
มีว้าวุ่นบ้างแต่นั่นคือจุดเริ่
มียอมคนบ้าง ซึ่งมิใช่เป็นความพ่ายแพ้ แต่นั่นคือการรู้จักมองมุมบวก ใช้เหตุใช้ผลตัดสินใจเพื่อประโย
มีอำนาจบ้าง ซึ่งเป็นจุดเริ่มให้รู้จักความน
มีเหนื่อยบ้าง แต่นั่นคือจุดเริ่มให้สนใจการปร
มีเงินเพื่อชดใช้พระคุณพ่อแม่ รับหน้าที่ใช้หนี้แทนคุณ สะสมเงินเพื่อให้พอเพียงใช้สอย ฐานะมั่นคง ไม่ใช่เพื่อรวย เรียนรู้ความพอเพียงจากครูทุกผู
มีธุระแบบยุ่งๆบ้าง เบาบางบ้าง แต่นั่นคือการทำความรู้จักการปร
ดำรงชีวิตไป หมั่นเตือนตนไปทุกวันว่าชีวิตนี
อย่างนี้ไงที่ทำให้สรุปว่าคุ้ม
ฟุ้งความคิดจากบทสะกิดของพี่ชาย
๕ สิงหาคม ๒๕๕๗
ความเห็น (4)
ธนาคารเวลาชีวิต น่าจะมีบริการอย่างเดียว คือ ถอน...เวลาสำคัญจริงๆ ครับ...ขอบคุณบันทึกที่สะกิดใจด้วยเช่นกันครับ
สวัสดีค่ะ คุณหมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ
ขอบคุณบันทึกเตือนใจค่ะ
แต่ละคนให้เวลากันมาระยะหนึ่ง
ไม่มีใครล่วงรู้ว่า จะมีเวลาเหลือให้เราใช้ได้อีกสักกี่วันค่ะ
" เวลาของแต่ละคนมีไม่เท่ากัน ....และเวลาของแต่ละคนก็มีค่าไม่เท่ากัน ...ทุกวินาทีหากใช้ให้เป็นประโยชน์ต่อตนเองและคนอื่น ก็นับว่าคุ้มค่าค่ะ
คุณหมอสบายดีนะคะ ด้วยความระลึกถึงเสมอค่ะ
<p> มีดอกไม้มาฝาก..มีรักมามอบให้..เป็น..รางวัล..ชีวิต..เจ้าค่ะ..</p>
อายุเป็นทรัพย์ที่ทุกคนมีไม่เท่ากัน เมื่อใช้ชีวิตในแต่ละวัน เรามักจะลืมว่าอายุคือเวลาเนอะค่ะ
คิดถึงน้องอรเสมอมาค่ะ ไม่ได้เจอกันเลยนะคะ
ขอบคุณดอกไม้สีสวยค่ะ