"เราเป็นของใคร?"
"เราเห็นใครในเรา"
สังเกตเห็นสรรพสิ่งรอบตัว เลยตั้งคำถามในตัวเองว่า มันเป็นสมบัติของใคร? เลยได้คำตอบสองแนวคือ สิ่งที่เราเห็นมีเจ้าของและไม่มีเจ้าของ อันแรก เราเห็นสรรพสิ่งรอบตัวเรา เราใช้สิทธิของเราถือว่าสรรพสิ่งในห้อง ในพื้นที่ของบ้านเราว่า เป็นของเรา เราครอบครองมัน มันย่อมเป็นสมบัติของเราแน่นอน มองให้ลึกลงไปอีกที เราเป็นเจ้าของสมบัติหรือสิ่งของเหล่านี้จริงๆหรือไม่
อันหลัง เราเห็นสรรพสิ่งที่ไม่มีเจ้าของ เช่น เศษขยะ ฝุ่น หิน ดินทราย อากาศ นก ลม ฝน ฟ้า ดาว แสง ฯ ที่เราเห็นทั่วไปซึ่งถือว่าเป็นของส่วนกลางสากล ทุกคนสามารถยึดครองได้ แต่ก็ไม่เป็นของเราเสมอไป ได้มาแล้วก็ปล่อยไปเช่น อากาศหายใจเข้าก็ปล่อยไป เงินได้มาก็ใช้ไป ของบางอย่างได้มาก็หายไป ฯ
ทั้งหมดนี้คือ จุดประกายให้คิดถึงสรรพสิ่งรอบตัวเรา และรวมไปถึงสรรพสิ่งในโลกเราด้วย มีอะไรบ้างที่เราถือว่าเป็นของเราอย่างแท้จริง แม้แต่ลูก เมีย สามี ญาติ พี่น้อง หรือที่สุดคือ ร่างกายเรา ก็ไม่ใช่ของเราแท้จริงใช่ไหม เรา (ความคิด) เป็นเพียงนอมินี เป็นเพียงตัวแทนครอบครองชั่วคราวตามกาลเวลาเท่านนั้น มิใช่หรือ?
ถ้าเช่นนั้น เราเป็นของใคร ใครมาเป็นเจ้าสมบัติในตัวเราละ? จึงพาสืบสาวให้เกิดการตั้งคำถามและหยิบยกเอาตัวอย่างมาถามท่านผู้อ่านดูบ้างครับว่าท่านคิดอย่างไร ในประเด็นต่อไปนี้
๑) "โลก" มองถึงลูกโลกกลมใบนี้ แล้วตั้งคำถามว่า โลกนี้ เป็นของใคร มีใครครอบครองหรือเปล่า หรือว่าเป็นของพระอาทิตย์ เรามีสิทธิเป็นเจ้าของแค่ไหน?
๒) "ประเทศ" ประเทศต่างๆ ในโลก เช่น ประเทศไทย เป็นของใคร มีใครเป็นเจ้าของจริง ใครเป็นคนดูแลอย่างแท้จริง หรือว่าประเทศนี้ไม่มีของใคร แต่เป็นของโลกกันแน่?
๓) "สมบัติ" ที่เรามี เราครอบครองมันเป็นของเราจริงแท้แค่ไหน เราสามารถยึดเป็นของเราได้ตลอดกาลหรือไม่ ลูกหลานมีสิทธิหรือไม่ ถ้าเป็นก็แสดงว่า เราไม่ใช่คนเดียวที่ครอบครองเป็นกรรมสิทธิใช่ไหม?
๔) "ลูก หลาน" เป็นของสมบัติของเราจริงหรือ เราถือว่าเป็นเพราะสายสัมพันธ์หรือสายเลือด พวกเขาจะย้ายหรือห่างเราไป จากเราหรือไม่ ทำไมเราเรียกว่า "ลูก" เพราะผูกยึดไว้ใช่ไหม เขามีสิทธิเป็นลูกของใครได้อีกไหม?
๕) "ชีวิต" เป็นของเราจริงแท้ไหม เขาเป็นสมบัติของเราส่วนไหนบ้าง เราครอบครองได้กี่ปี ถ้าเป็นของเรา เราใช้ชีวิตได้อย่างอิสระหรือ หรือได้อย่างสมใจหรือไม่ มันจะอยู่ในคำสั่งหรือเจตจำนงเราหรือไม่? ถ้าไม่มันเป็นของใครได้อีก?
๖) "ใจ" เป็นตัวแทนเรา เป็นแก่นแท้ของตัวตนคนทั้งมวลใช่ไหม เราปั้นใจ เราแต่งใจ เราครองใจได้ไหม เราเป็นสมบัติของมัน หรือมันคือ สมบัติของเรา แล้วมันเป็นใจอื่นได้ไหม นอกจากเรา เราจะเชื่อมัน หรือบังคับมันให้เชื่อเราไหม?
๗) "วิญญาณ" เรามีวิญญาณในตัวเองหรือไม่ ถ้ามี มันคือสมบัติของชีวิตหรือไม่ เรามีสิทธิครอบครองได้ไหม ถ้าไม่ใช่ของเรา มันคือ ของใคร มันหลอกหลอน ล่อลวงเราได้ไหม?
๘) "ประสบการณ์" เราถือว่าเป็นสมบัติของเราหรือไม่ ถ้าเป็น มันจะทรยศเราหรือไม่ เราใช้มันต่อการดำรงชีวิตอย่างไร และมันใช้เราให้มันดำรงอยู่อย่างไร ถ้าไม่มีมัน เราจะถือว่า เรามีมันหรือไม่?
๙) "ชื่อ" เรามีชื่อที่ถูกคนอื่นเรียก เราจึงแสดงปฏิกิริยาตอบสนอง แท้จริงเรามีชื่อหรือไม่ ชื่อที่เราตั้งว่าชื่อนั้น ชื่อนี้ เป็นสื่อตัวแทนเรา หรือเป็นชื่อของชื่อเท่านั้น เราจะหาชื่อจริงที่เป็นต้นเค้าเหง้าเดิมของเราได้ไหม หรือเราไม่เคยมีชื่อเลย?
๑๐) "กาย" เป็นสมบัติของเราหรือไม่ สมบัติที่ว่านี้ เราครอบครองไว้เพื่ออะไร เราอยากให้ใครหรือไม่ เราจะถือสมบัติกายนี้เป็นของคนอื่นอีกได้ไหม?
ดังนั้น สมบัติและสรรพสิ่งในโลกวิถีนี้ มีเจ้าของหรือไร้เจ้าของ เราเพิ่งเกิดมาบนโลกใบนี้ เราอาศัยโลก หรือโลกอาศัยเรา เราควรครองโลก หรือโลกควรครองเรา อันหลัง หากเป็นเช่นนี้ เราก็ไม่ได้เป็นเจ้าของสมบัติก้อนนี้จริงๆนะสิ หรืออันแรก เรามีสิทธิที่จะครองไว้นานเท่าไร เราจะรักษาไว้ได้มั่นคงแค่ไหน จึงเป็นคำถามที่อาจทำให้ท่านปวดหัว เพราะว่าคำถามซ้ำซาก แต่ผู้เขียนเชื่อว่า ท่านคงตอบได้ครับ
------------------(๘/๗/๕๗)----------------------
ความเห็น (3)
ตอบไม่ได้หรอกค่ะ...ขืนตอบว่า ไม่เป็นของใคร เดี๋ยวมีคนบอกว่า "ไม่มีริบนะ" คริ ๆ ๆ...แซวเล่นคร้า...
ไม่ตอบจ้ะ....เพราะตอบไม่ได้....แฮ่ ๆๆๆ รู้แต่่ว่า...เมื่อวันนี้มันอยู่กับเรา เราก็ต้องดูแลและรับผิดชอบให้ดีที่สุดจ้าาา
แวะมาตอบ.."ตัว กู ของกู".......อิอิ...ภาษาพ่อขุนราม..อ้ะะ..ขอ..อณุญาติใช้..ไม่เกี่ยวกับรัฐฑิต..สุภาพชน..สมัยใหม่..๕๕