ธรรมดาของชีวิต
เกิดแล้วเติบใหญ่ไปจนแก่
ผันแปรเปลี่ยนไปไม่หยุดหย่อน
สุขเสพเจ็บร้าวผ่านหนาวร้อน
เกิดก่อนตายก่อนไปตามกัน
หลักธรรมคำกลอนพระสอนสั่ง
ชีวิตมีหวังเพื่อสร้างสรรค์
ทำบุญกุศลผลอนันต์
คุณค่าสำคัญเป็นมั่นคง
เข้าใจความจริงสิ่งไม่เที่ยง
หลีกเลี่ยงอย่าให้ดวงใจหลง
ชีวิตนิดน้อยค่อยค่อยลง
เดินตรงปลงจิตอนิจจัง
เหมือนการก้าวย่างบนทางผ่าน
วันหวานวารวัยในความหวัง
เคยมีเคยได้แล้วพ่ายพัง
สุขทุกข์หลายครั้งในวังวน
ให้ทานภาวนารักษาศีล
ป่ายปีนทำไปหลายหลายหน
มีทุกข์อย่าท้อขอให้ทน
ทำจนซึ่งใจอยู่ในบุญ
ไว้เป็นเสบียงเลี้ยงดวงจิต
ชีวิตมีธรรมคอยนำหนุน
จะอยู่หรือไปได้เป็นทุน
เจือจุนคนทำคอยนำทาง
ความเห็น (6)
...ชีวิตมีธรรมะคอยหนุนนำทางนะคะ...ขอบคุณค่ะอาจารย์
กลอนธรรม นำใจให้ฉุกคิด
เป็นนิมิต เครื่องเตือนใจ ได้มากโข
แต่งกลอนสัจ สะท้อนผล กลโลโก
นี่คือ โปรมือหนึ่ง ผู้ถึงธรรม
ขอบคุณครับอาจารย์
ซาบซึ้งใจ ได้ข้อคิดค่ะอาจารย์
น่ารักมากๆๆค่ะ .... ธรรมกับเด็กๆ ..เป็นธรรมชาติ นะคะ
-สวัสดีครับ
-กลอนเพราะ ๆกับเด็กน่ารัก.เข้ากันดีนะครับ
-ขอบคุณครับ
ขอบคุณทุกความเห็นครับผม
