HR-LLB-TU-2556-TPC-ผู้ทรงสิทธิในการมีสุขภาพดี

สิทธิในสุขภาพอนามัยหรือสิทธิในการมีสุขภาพดี เป็นหนึ่งในสิทธิมนุษยชนที่มีการละเมิดบ่อยครั้ง บทความนี้จะกล่าวถึงในส่วนของกฎหมายไทยที่ออกมาเพื่อทำให้สิทธิดังกล่าวเป็นสิทธิตามกฎหมาย ที่มีการรับรองโดยรัฐ และกล่าวถึงผู้ทรงสิทธิตามกฎหมายดังกล่าว 

1. รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2550

มาตรา 4 บัญญัติว่า "ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ สิทธิ เสรีภาพ และความเสมอภาคของบุคคลย่อมได้รับความคุ้มครอง"

มาตรา 51 บัญญัติว่า "บุคคลย่อมมีสิทธิเสมอกันในการรับบริการทางสาธารณสุขที่เหมาะสม และได้มาตรฐาน และผู้ยากไร้มีสิทธิได้รับการรักษาพยาบาลจากสถานบริการสาธารณสุขของรัฐ โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย

บุคคลย่อมมีสิทธิได้รับการบริการสาธารณสุขจากรัฐซึ่งต้องเป็นไปอย่างทั่วถึง และมีประสิทธิภาพ

บุคคลย่อมมีสิทธิได้รับการป้องกันและขจัดโรคติดต่ออันตรายจากรัฐอย่างเหมาะสม โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายและทันต่อเหตุการณ์"