บทสาขาที่ 7.1 ปรัชญาดนครี เรื่องดุริยะสัญญานิพนธ์

ดุริยะสัญญานิพนธ์

ครั้งที่ 1

ดนตรีคืออะไร...คืออะไรล่ะช่างยากเย็นต่อคำตอบคำถามนี้เหลือเกิน แม้ข้าพเจ้าเองยังยากที่จะตอบคำถามนี้เหมือนกันถ้าตอบว่าดนตรีคือลักษณะที่เป็นสัญญาแล้ว...สัจจะของสัญญา...อยู่ที่ไหน...มีอะไรที่ใช้ยืนยัน..อาจเป็นบทนิพันธ์ในใบบทแทรกที่ไห้ไว้....หรือ...

ดนตรีที่ขานกล่าว

มิใช่ดนตรีพรหมแห่งเทวะ

ชื่อนี้มิใช่สูงเสียดเลียดฟ้า

แต่ก็มิอาจพายว่ายวาดระยะสมุทร์

อธิบายเช่นไรเล่าถึงเข้าใจดนตรีความ

คงรู้เพียงแค่นามดนตรีได้

แต่เมื่อใช้ชื่อนี้ยอมให้ผู้อื่นรู้ใช้บ้าง

เรียกขานว่าดนตรีคือความรู้สึก

อันใดแปลธรรมชาติเข้าสู่ใจความ

เริ่มจากสรรสิ่งต้องการสู่ความคิด

สมบัติธรรมชาตินั้นคือปรัชาญาญ

การเข้าใจดนตรีอย่างถ่องแท้คือการเข้าไขชีวิต

มนุษย์มีสิทธ์ได้รับ

ปรีชาญาญมีอยู่มนุษย์ย่อมยอมอยู่

ธรรมชาติดนตรีย่อมดำรงเช่นกัน

ธรรมชาตินั้นเอื้อด้วยโลกดนตรี

เมื่อธรรมชาตินั้นเอื้อด้วยโลกดนตรี

มนุษย์ก็มิได้ขาดปรีชาญาญ

ณัฐนพมนูอินทาภิรัต