กำลังใจสำคัญจริงๆนะ

ถ้าเป็นข้าพเจ้าซึ่งกำลังป่วยหนักอยู่ในโรงพยาบาล แล้วมีเพื่อนมาเยี่ยม ข้าพเจ้าไม่ได้ต้องการอะไรจากเพื่อนที่มาเยี่ยมเลย แค่เขามาข้าพเจ้าก็มีความสุขมากแล้ว คือคำตอบที่ข้าพเจ้าตอบคำถามผู้เชี่ยวชาญเรื่องการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายท่านหนึ่ง ที่ถามกลับข้าพเจ้าเมื่อข้าพเจ้าขอคำปรึกษาข้อควรระวังในการไปเยี่ยมเพื่อนที่ป่วยหนัก และอยู่ในภาวะไม่ยอมพูดจา ไม่กินไม่ดื่มแล้ว ว่าต้องทำอย่างไรบ้าง

“กำลังใจสำคัญจริงๆนะคุณ เราไปเยี่ยมเพื่อนมาแล้ว และทำตามที่คุณแนะนำ ตอนที่ไปเห็นครั้งแรกเพื่อนที่ไปเยี่ยมทุกคนเป็นห่วงกับภาพที่เห็น เขานอนนิ่ง ผอมมาก ไม่ยอมลืมตามาดูหรือพูดคุยด้วย เราเห็นหน้าเขามันเลยบอกเขาว่าเช็ดหน้าหน่อยนะหน้ามัน เช็ดหน้าเสร็จก็พูดกับเพื่อนว่าต้องผัดแป้งด้วย จากนั้นก็หยิบแป้งมาผัดให้เพื่อนผัดแป้งเสร็จ เพื่อนที่นอนหลับตานิ่งตลอดเวลาเอ่ยปากขอดื่มน้ำ เราดีใจนะ คุณคิดดูเขานอนไม่ยอมกินยอมดื่มแล้วนะ วันนี้เขาขอดื่มน้ำ และลืมตาขึ้นมาพูดจาเล่นหัวกับเพื่อนที่มาเยี่ยม ก็พูดกันทุกเรื่อง เรื่องเที่ยวเรื่องงาน เรื่องสถานการณ์ 3 จังหวัดชายแดนใต้ เพราะเขาสนใจเรื่องนี้ และชอบเขียนหนังสือมาก ตอนนี้ไม่ใช่แค่ลุกขึ้นมาดื่ม กินนะ แต่ Link ได้แล้วนะ นี้ไงเมื่อคืนก็เพิ่ง Link มา” 

ข้าพเจ้าได้แต่นั่งฟังไปยิ้มไป ด้วยความรู้สึกยินดีไปกับเขาด้วย ช่างบังเอิญเหลือเกินที่เพื่อนข้าพเจ้าจดจำได้อย่างลางเลือนว่า ข้าพเจ้าเคยมีคนใกล้ตัว ทำงานเกี่ยวข้องกับผู้ป่วยระยะสุดท้าย เขาจึงโทรมาสอบถามขอคำแนะนำ เรื่องข้อควรระวังหรือวิธีการที่จะสามารถเยี่ยมผู้ป่วยระยะสุดท้ายที่อยู่ในสภาพสิ้นหวังแล้วอย่างง่ายและทำได้เร็วที่สุด ตัวข้าพเจ้านั้นแนะนำไม่ได้จึงรับปากจะทดลองสอบถามผู้อื่นซึ่งน่าจะให้คำแนะนำได้ให้ หลังจากได้รับคำแนะนำจากน้องสาวจึงทดลองติดต่อไปขอคำแนะนำ ดังกล่าวแล้วข้างต้น และได้ผลตอบรับอย่างที่ได้เล่าให้ฟัง

ใครจะคาดถึงบ้างว่าสำหรับคนที่ไม่มีความรู้เรื่องผู้ป่วยระยะสุดท้าย แต่ให้ความสำคัญกับการไม่ทำอะไรที่ไม่ควรกับผู้ป่วยระยะสุดท้าย ที่จะทำให้ผู้ป่วยยิ่งแย่ลง คำแนะนำจากผู้มีประสบการณ์หรือเชี่ยวชาญนั้นจำเป็นยิ่ง แต่เท่าที่ทราบไม่มีบริการสำหรับสิ่งเหล่านี้ ในขณะที่เราทุกคนมีโอกาสต้องไปเยี่ยมผู้ป่วยกันทุกคน และยิ่งปัจจุบันโรคภัยร้ายแรงนับวันยิ่งคุกคามมนุษย์มากขึ้นและเร็วขึ้น หากไม่มีบริการคำแนะนำให้บ้างเราจะรู้ได้อย่างไร ว่าการไปเยี่ยมผู้ป่วยของเราจะทิ้งอะไรไว้บ้าง หากมันคือกำลังใจก็ดี แต่หากมันคือความท้อแท้สิ้นหวังหนักกว่าเดิมละจะแย่สักแค่ไหน

[แสงแห่งความดี...]

คำแนะนำจากผู้มีประสบการณ์หรือเชี่ยวชาญนั้นจำเป็นยิ่ง แต่เท่าที่ทราบไม่มีบริการสำหรับสิ่งเหล่านี้ ในขณะที่เราทุกคนมีโอกาสต้องไปเยี่ยมผู้ป่วยกันทุกคน และยิ่งปัจจุบันโรคภัยร้ายแรงนับวันยิ่งคุกคามมนุษย์มากขึ้นและเร็วขึ้น หากไม่มีบริการคำแนะนำให้บ้างเราจะรู้ได้อย่างไร ว่าการไปเยี่ยมผู้ป่วยของเราจะทิ้งอะไรไว้บ้าง

..

ขอบคุณมากนะครับ

[รังสิมัน]

ขอบคุณมากคะเห็นด้วยคะและอยากให้มีบริการในเร็ววันคะ