เป็นวันที่สอง ที่ระลึกทบทวนระหว่างวันทำงาน ท่ามกลางอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงไปตามสิ่งเย้ายวนต่างๆ
สิ่งที่ได้ระหว่างการระลึกรู้ทันอารมณ์นั้นๆ คือความสงบของจิต เห็นสิ่งต่างๆรายรอบเพียงความว่างเปล่า หาสาระที่แท้จริงไม่มี ไม่มีตัวตน ตัวเรา ตัวเขา
หากนำจิตใจเราไปผูกกับมันโดยไม่ทันรู้ตัว ก็พลันจะเจอแต่สิ่งลวงตา ลวงใจ ให้วิ่งไล่ตามไปกับความไร้สาระเหล่านั้น
และมาไตร่ตรองอีกที...
ความไร้สาระเหล่านั้น ที่แท้ คือความจริง ความว่าง
ให้เราได้รับรู้
อารมณ์ที่แกว่งไกว ของเราเอง
และรับรู้ว่า
จิตใจเรายังไม่นิ่ง ไม่เข้มแข็งพอ...
..................
22 เมษายน 2557
พ.แจ่มจำรัส
คิดถึงนะครับ